Dayım da bu trene ile gitmiş. Bir çanak süzme bal götürüyor bagaj olarak. Balı kompartmandaki koltuğunun hemen üstündeki bagaj koyma yerine yerleştirmiş. Sonra geçmiş altına oturmuş. Tren haret etmiş dayım uyumuş. Uyandığında gözlerini açamıyormuş. Meğer o uyurken üstündeki bal inceden inceden dayımın yüzüne sızmış. Rahmetli anlatırdı. Biz de gülerdik. Neden bilmiyorum paylaşmak istedim.
ben tersini yapmaya çalıştım stuttgarta yakın yerden başladım sırbistan'ın başkenti belgrad'a kadar para ödemeden kaçak bindim yoğun kontrol sebebiyle belgrad'dan sonra devam edemedim.
