iki veya daha da farklı millet arasında büyüyen bir nesil için kullanması ve öğrenmesi en zor dil olan türkçeyi konuşmak bize kolay ancak başkalarına zor gelebilir. adamlar yine de ellerinden geleni yapıyor, bizlerin de ilkokul arkadaşı yunan, italyan, alman, türk, polonyalı vs. olsa biz de onlar gibi hatta daha da kötü türkçe konuşuyor olurduk.
eminim ki almanlar da bizim almanca konuşmamızla dalga geçiyorlardır.
tam tersi için:
ben bir kahve içmek istiyorum.
ich möchte ein kaffee trinken. dersek adamlar da bize güler çünkü:
ich möchte eine tasse kaffee trinken. veya einen kaffee demek gerekir.
yani bir alman ben bir kahveyi içmek istiyorum diyor bize göre.
durum böyle olunca da film seyretmek yerine den film gucken yani film bakmak kullanıldığı için adam da film baktım diyor...
eğitimli, ikinci, üçüncü jenarasyon çocukları,
eğer anne-baba da doğru türkçe konuşuyorsa, türkiye'deki bazı türklerden de güzel-doğru türkçe,
almanlar gibi de almanca konuşurlar.
bazı eğitimsiz gençlerin ve orta yaşlıların hem almancası hem de türkçesi berbattır.
bir de türkçeyi unutmuş numarası yapan salaklar vardır: araya almanca sözcükler sıkıştırır hava atmaya çalışırlar.
