almanya'da bu insanlara ne yapılıyor da bu hale geliyorlar diye fazlaca merak etmekteyim. hemen hemen hepsi bir ismail yk, bir cankan gibi olan tiplerdir.
(bkz: yazık la kimin çocuğuysa)
bahsedilen kişi 14-18 yaş aralığındaysa ve erkekse kesinlikle otuz yaşındaki adamınki gibi sakalları vardır bikere. ondan sonra, uzun boyludur ve genelde esmerdir. türkiye'deki yaşıtlarından olgun ve büyük gösterirler. erkekse favorileri gittikçe sivrilerek kısalır. genelde nike'ın üstüne kot giyerler, onun üstüne de saçma sapan bir t-shirt. genelde arabesk rap dinlerler. müzikle uğraşırlar. bmw'leri vardır falan ...
türkiye'de yaşayan bir çok türk vatandaşının nedense beğenmediği, hor gördüğü, almanya'da yaşayan türklerdir bunlar.
senden, benden farkları yoktur türk'lüklerinde ama kolay değildir elin memleketinde ekmek parası kazanmak. kimse gavur'un * tuvaletini temizlemeyi, işini, ameleliğini severek yapmaz. onu şartlar sürüklemiştir gurbete. belki çaresizlik, belki umut ya da kim bilir?
bildiğim ve daha bu yaz gördüklerim ise;
almanya'dan arabayla gelirken türkiye sınırına gelmeden önce türkiye'ye kaç km kaldığını yazan tabelanın ve edirne'ye ilk girdiğinde dalgalanan türk bayrağının resmini çekmektir.
kaçımız o kadar özlemle bakıyoruz acaba o bayrağa. kaçımız her baktığımızda, o kırmızıya, o beyaza ve o ay yıldıza, o anlamı hissedebiliyoruz acaba? işte, almancı insan tipi, ''o bayrak için durup'' bayrak dalgalanırken videosunu çekendir.
evet, o da televizyondan, ordan burdan görüyor o bayrağı. hatta evinde de bayrak vardır eminim ki.
ama o bayrağı ait olduğu yerde, dim dik ve o güzelliğiyle görmek sadece yılda bir veya iki yılda bir nasip oluyor almancı'ya.
vatanından her ayrılışında ise hüzün vardır almancının. ve ben eminim ki, gelirken çektiği resim kamerasında olduğu halde, edirne'den çıkarken yine bakıyor o bayrağa. son kez, ve son kez... bizim hiç bir zaman bakamadığımız anlamla, '' özlemle ''.
bir daha buluşuncaya kadar.
