ich spiele fussball.
ich bin zwölfe jahre alt.
ich mache hausofgaben(bunu yanlış yazdım galiba)
bu üç cümleden ibarettir. hesapta yaşımı söylemeyi biliyorum ama sadece almanca öğrendiğim zamanki yaşı söyleyebiliyorum. sabit yani. her yıl değiştirmek zahmetli.
ıch kann alles erinnern, nix vergessen! dich auch.
du bist meine liebe; schatz: vielleicht, irgendwann wirdst du meine saetze lesen aber wirst die ignorieren, wirst nix spülen und dein herz wird nicht mehr schneller schlagen.
herşeyi hatırlayabiliyorum, hiçbirini unutmadan. seni de!
sen benim aşkımsın; sevgilim: belki, bir zaman benim bu cümlelerimi okuyacak ama o anda umursamayacaksın, hiçbir şey hissetmeyeceksin ve kalbin de daha hızlı atmayacak!
ich mich mir
du dich dir
..
böyle gider bu.. bunu bütün sınıfın koro halinde söylediğini düşünün şimdi.iğrenç ortaokul anılarındandır, kaldı ki ortaokulda iyi bir anı yoktur herhalde.
ortaokuldaydım am montag demeye utanırdık sınıfça. almanca hocamız sürekli utanmayın yavrum derdi. ama elden birşey gelmezdi. hani otu boku dalga geçmek için kullandığımız yaşlardı.
lukas ist mein beste freund-ilk öğrendiğimiz çocuk şarkısı(lise son sınıftayız)
ich stehe auf,ich stehe auf-buda ikinci.
almanca öğrenemeye çalışan bir diğer arkadaşımın ağzından dökülenler: eine, meine, keine, deine, iş möhte köfte, iş bin krank sadece bunlardan ibaret. (bkz: swh)
