almanlar mühendisi, türkler askeridir.
allah bütün iyi özellikleri bir yerde toplamıyor.
hayran olmaya gerek var mı, bilmem.
hangisi üstünlüktür sorusunun cevabı, o an ki şartlara göre değişiyor.
raad olun.
Disiplinlerine diyecek laf yok. Ama almanların sömürü yerine üretimi "seçtiğini" söylemek en hafif tabirle romantizmdir. Bu bir seçim değil mecburiyettir. Kendileri sahneye çıktıklarında atı alan üsküdarı geçmiş, ingiliz ve fransızlar her yeri parsellemişti zaten. Ki buna rağmen almanya afrika ve pasifikte sömürecek yer bulabilmiştir. 2. Reich'in tarihine bakmak yeterlidir bunu görmek için. Kaldı ki 2. Dünya savaşında almanya,italya ve japonya emellerine ulaşsaydı iş bittikten sonra hitler'in italyanlara "siz afrikayı hallettiniz orası sizin olsun" diyeceğini düşünmüyoruz herhalde. Sömürünün iki dünya savaşı çıkardığı dünyada bu savaşların başrolünde yer almış bir ülkenin sömürgeciliği seçmediğini söylemek baya baya romantizm gerektirir.
disiplinli ve sistematik çalışmaları gerçekten hayranlık uyandırabilir. almanya'da işten atılmanızı sağlayacak en büyük sebep işe geç kalmanızdır.
almanya'da bütün metro ve otobüslerde "pünktlichkeitsgarantie" yani dakiklik garantisi yazar. adamlar sana zamanında geleceğinin garantisini verir ve senden de aynı özeni göstermeni bekler.
almanları ben diğer avrupalılardan hep ayırırım. onlar farklıdır çünkü sömürüyü değil kendileri bir şeyler üretmeyi seçmişlerdir.
disiplinli hayranlıktır. mesela birisine hayran olurken bile ciddiyeti elden bırakmıyorsanız buna alman hayranlığı denir. yanlış anlaşılıyor çok kesin bilgi yayalım.
BiLEREK SOĞUTMA ÇABALARIN RAĞMEN, 3.HAVALiMANINA RAĞMEN* HAYRANLIK DUYDUĞUM MiLLET.
HER BAKIMDAN NASIL GÜÇLÜ OLUNUR ALMANLARA BAKIP ÖRNEK ALINMALI. HAYRANLIK BURADAN GELiYOR.