"insan" kelimesi zaten isyandan gelir. Buna dayanaraktan insanın doğasında isyan etmek vardır. isyan sebepleri zaten ne kadar aciz olduğumuzu gösterir.
(bkz: )
hastanede böbrek naklinden sonra daşşağının idrar yolu kapanıp acayayip ağrı oluşmsı. Tam 3 kez yaşadım. Acıdan kıvrındım, ağladım hatta sinir krizi geçirmiştim. Sonda takılınca rahatlayıp sakinleşmiştim.
insan dünyada sınava tabi tutulduğu için hiç bir sebep isyanı gerektirmez aslında. ama insan kabullenemez bunu kolay kolay. özellikle en sevilenler öldüğünde ip kopar. kopmamalı. ölüm elbette kötü bir durum. sanki bir daha hiç sevdiğin kişiyle görüşemeyecekmişsin gibi. ama iman sahibi insanlar tekrar görüşecek. yeter ki allah'a isyan etmeyin.
not: ara sıra imana fena geliyorum. siz de gelin. yalnız bırakmayın beni mü'min kardeşlerim.
ağlayan anne, evlat acısı, kazara ölen insanlar, açlık, varlık içindeki inançsız insanlar, açlıktan ölmek üzere olan ama hala tapmaya devam eden insanlar...
allahın, bencil, kendini beğenmiş tavırlarından kaynaklanır. Bu özellikler insanda olsa kimse muatap olmaz... ee yani koskoca evreni yarattıysan bana ne biraz mütevazi ol demi...
