geçen gün yaptığımızdır. bir nevi sosyal sorumluluk deyip gittik. zira sevdiğimiz bir çocuk askere gidecek ve ailesi mevlüt okutacakmış, adet böyleymiş. çocukları da hazırladık, arabaya doluştuk ya bismillah(!) milas'ın yolunu tuttuk. kafaca köyüne gideceğiz. yolda da arayıp, program hakkında bilgi aldık.
"öğle namazından sonra mevlüt başlayacak, öncesinde yemek verilecek" dediler. eşime dedim ki: "olmadı namaza da gidersin." suratındaki şaşkın gülümseme, yarım saat gülmeme sebep oldu. "abdest almayı bile unuttum ki ben" dedi. ulaş arkadan atıldı "anne neye gülüyorsun" açıkla açıklayabilirsen.
neyse ki namaz işine katılıp sahtekarlık yapmadan, onlara yanlarında olduğumuzu söyledik, sarıldık, öptük ve allah kabul etsin dedik. deriz tabi insanlar inanıyorlarsa ben de onların inançlarının gerektirdiğini söylerim. bir sorun yok yani. hatta inanan biri ölmüşse, onun için fatiha bile okurum. hatırlayabildiğim kadarıyla (!). geçen gün bir arkadaşıma okudum sanırım başka bir dua ile karıştırıp yeni bi'şey yapmışım. neyse işte. onu okuyorum ben de.
allaha inanılmasa bile o herkesin ağzında, kanallarda dolaşan ahiret muhabbetleri insanı ister istemez uçuklatır hale getirmiştir. mevlüd de ' okadarda değil bak inanıyorum' görüntüsü verip vicdanı azda olsa rahatlatmaktır. allaha inanıp, namazını kılmayan, orucunu tutmayan tiplerden kesinlikle daha hayırlı bir topluluktur.
aynı zamanda mevlüde katılmak pide ayran ikilisini de otomatik olarak beraberinde getirir.
anne: hadi benimle gel bak belma teyzenler de var gitmezsek ayıp olur 2 saat otururuz bla bla...
nickmdenasagakasimpasa: anneeaa yaaaa ne işim var bensiz git nolcak.
anne: iyi kal evde şurda kaç günün var gelsen nolurdu sanki... (tavırlar tavırlar)
ve mevlüt...
kendimi bir anda 40 50 yaş arası kadınlarla buldum. bir teselli bulmak için anneme pilavı ne zaman vercekler dedim cimcik yedim olsun sohbet ilerledi. hacı teyze herkese teker teker nasılsınız? sorusunu soruyor iyiym ya siz? cevabını alıyordu. sıra bana geldi..
-siz nasılsınız kızım?
-iyim..
-mm.
sormadım allahsıza. mantığınızaa sokıyım teyzeciğim tek bir kişiye söylediniz ya herkes anlamadı mı? diyesim geldi, diyemedim.
hacı teyze başlama vuruşunu yaptı ve mevlüd başladı.
dualar okundu. şimdi fatiha, şimdi ... diyor herkes elini açıp dua ediyor bende elimi açıp herkes indirdiği anda indiriyordum. biri ibneliğine zamansız indirse de ona uysam taşlanacaktım. neyse bizim hacı teyze showgirl havasında duaların arasına ilahi sıkıştırıyordu. ilahi okurken kendinden geçişini izleyip dinlerin insan ruhuna etkilerini eleştiriyordum. tekrar duaya geçince arapça sözcüklerinin söylenişlerine bakıyordum. okuduğu kitaba baktım bian kutsal saydıkları kitapçıkta (yasin kitabı) inandıkları şey'e arapça dua ve istekler vardı. türkçe olsa saygı duymıcakmısınız amına çaktıklarım dedim de fazla abarttım sanırım.
bitti.
tavuk pilavlar yendi. ohh ohh. hacı teyzem'e ağzına sağlıklar, övgüler, allah kabul etsin'ler, bende tebrik ettim. sahne performansı ve medeni cesaretine hayran kaldım açıkçası.
sonra kek börekler geldi güzel işmiş güzel, hacı teyzem avon'larını bile sattı. ev hanımları birbirine tavsiyeler verdi. kısacası herşey yerli yerinde ve olması gerektiği gibiydi orda.
katılınız efendim. inanmayan için doğal gözlem yapılacak uygun ortamdır mevlüd evleri.
