Tüm dinlerin duyduğu inançtır. Lakin Allah hın varlığına inanmak iman değildir. iman şehdettir. Allah tan başka kanun, yasa koyan, yaratan ve hesaba çeken başka uyduruk ilahları silmek ve yardımcıları aradan kaldırmakla gerçekleşir. Alaya, hafife alınan bir kur an ayeti şehadeti bozmak için kafidir.
Sözde değil davranışlarla, 5 vakit namazla, ramazan ayındaki oruçla ispatlanması gereken inanmaktır. Bunu tabi daha da çoğaltabiliriz, insanları iyiliğe davet edip kötülüklerden sakındırmak, beklentisiz olmak yani iyilik yapıp yoluna devam etmek, günahlardan sakınmak mesela genç olan insanlar için mastürbasyon yapmamak yada nasuh tövbesiyle bu iğrenç davranışı sonlandırmak gibi. Kimlikte müslüman yazınca Allaha inanmak tam olmuyor yani. Hatta tam olmuyor ne demek nerdeyse hiç olmuyor desek daha doğru.
Edit: namaz oruç mastürbasyon örneğini derin akıl sahipleri anlar, herkes anlayamaz. Yoksa din tabiki onlarla sınırlı değil.
bir arkadaşınızın olmasıdır. o kadar güçlüdür ki bu arkadaş , sizi var etmiştir. kalbinizi ısıtır. sen ona gittikçe o sana gelir. sen onu dinleyip sevdikçe o seni sever. öyle ki bu sevgi hüsrana uğramaz. en derin zindanlarda bile içindedir o.
ondan istersin bazen, o sana istediğini verir. sonra sen nankörlük edersin, doymazsın. ama o bunuda bilir. hiç bir şey saklanmaz ondan. bazen çok arzularsın onu sana vermez. zaman geçer anlarsın iyi ki dersin.
allaha inanmak kendine yetebilmektir. öyle bir dosttur ki kapıları sonuna dek açıktır sana. keşke herkes tanışabilse.
cümle alem * inanıyor ve dualar ediyor * da ne oluyor?
var mı bi değişiklik? daha da kötüye gitmiyor muyuz? demek ki bi durup düşünmek lazım (haa tabi olmayan beyinle düşünemeyince....) bu işte bir iş var, birileri bizi kandırıyor! Allah-tanrı, cennet-cehennem, din üçlemesi ile büyük sikiş dönüyor diye tek düşünen ben değilimdir her halde bu dünya düzeninde. He ne dersin?
şöyle düşün evrende herşey birşeyin çalışıp biriktirdiği birşeyin şuan evresi mi? peki ya o o çalışan bir hücrenin hücresine kim emir verdi? kendine kendine mi ben çalışırım dedi?kendi kendine çalışamaz. onu yaratan ve ona emir veren ol diyen bir güç, kuvvet ve yaratıcı ilah vardır. herşey onun eseridir.
muhayyile yetinizin diri olmasını gerektiriyor bence, aksi taktirde inanmış olmak için inanır, sürüden dışlanmamak için çevrenizdekileri taklit etmiş oluyorsunuz.
ölene dek gerçekleştirdiğiniz bütün ibadetleri sorgulayın bakalım, yetişkinlikten yaşlılığa doğru yol alırken kaçınız günlük yaşantısında hep onunla birlikte olduğunu hissetmişti?
ölü bir muhayyile yetisiyle mümkün mü böylesine güçlü bir birliktelik bağına sahip olmak?
allah'a eskiden kültürden gelen, aileden öğrendiğim şekilde inanırdım. şimdi bilimsel olarak inanıyorum. beynimizde allah inancıyla ilgili bir yer var (sağ temporal lob'da) bazı ateistlerin beyinlerinde bu bölgeye elektrik akımı veriliyor ve 'tanrı'yı hissettiklerini' söylüyorlar. biyolojik olarak tanrı inancını bünyemizde taşıyoruz. din meselesi ayrı ama... o biyoloji ile değil biraz psikoloji, sosyoloji, mantık ve kültür ile alakalı...doğru dine inanmak için bunları iyi bilmek gerekiyor.
