gördüğü kötülüklerden ve onun adının kullanılıp onun sadece seyretmesinden ileri gelen düşüncedir. kendi taptığı ve mükemmel gördüğü varlığa bunu yakıştıramayan ve içten içe onu değil onun sessiz kalışını kabullenemeyen insan olabilir.
allah'ın varlığını kabullenmediği için nefsinin esiri olmuş sayılmaktadır ama öteki alemde hurileri ve şarapları düşleyen kişiler nefsinin esiri değildir; yahut da götündeki kıllara köz parçası düşecek diye korkudan ecel terleri döken, canı tatlı insancıklar kesinlikle nefslerinin esiri değillerdir.
dünyanın ölümlü olduğunu, bir süre sonra herşeyin hayal ve yalana dönüşeceğini tam idrak edemeyerek kendince dünyada adaleti bulamadığını düşünen kişidir.