Mete han'ı ve ona kayıtsız şartsız itaat eden subaylarını
Attila'yı ve ona diz çöken hristiyan alemini
Kür Şad'ı ve 40 yiğidiyle yaktığı bağımsızlık ateşini
Kılıç Arslan'ı ve topladığı 50 bini aşmayan ordusuyla yüzbinlerce kişilik haçlı sürüsüne karşı yaptığı kahramanlıkları
Beyazıt'ı ve Aynı savaş meydanında Timur'u ve O muazzam çarpışmayı
Yavuz'u ve şah ismail'i ,birbirlerine meydan okurken ki yiğitliklerini
ve
Çanakkale savaşında Ordusunun başında Bouvet'i, elizabethi boğazın sularına gömen kanlısırtta o güne kadar Yeryüzünün en büyük kahramanca çarpışması olan Kürşad'ın çinlilerle çarpışması kadar yiğitçe çarpışmayı veren MUstafa Kemal'i Yani Kurtuluş savaşı verildikten sonraki ismiyle Atatürk'ü gördükçe inançtan çıkıp Kanıtlandığına kani olunacak varlıktır.
Hele de Yere ve göğe bakıldığında Bu yiğitlerin, Kahramanların, şehitlerin varlığı dünyada hala hissediliyorsa daha da bir kani olunur.
Bilinir ki bütün bu kişiler Herhangi birileri değillerdir. Onlar Allah'ın yeryüzündeki gücünün, iktidarının simgesidirler.
kanıtlanamazdır. çünkü allah olsa bile bizi yaratırken verdikleri duyu ve algılama kapasitemiz bunun için yeterli değildir. o yüzden allah a inanmak demek her koşulda körü körüne inanmak demektir.
bir rus kozmonotla bir rus beyin cerrahı din hakkında tartışıyorlarmış. beyin cerrahı hıristiyanmış, kozmonot ise dinsiz. "ben uzaya çok çıktım" demiş kozmonot kibirlice, "ama ne tanrı'ya rastladım, ne de meleklere." beyin cerrahı yanıtlamış: "ben de pek çok zeki insanın beynini ameliyat ettim, ama hiçbir yerde tek bir düşünceye rastlamadım."
tabii düşüncelerin olmadığını göstermez bu. tıpkı allah'ın olmadığını göstermediği gibi.
kişiye göre değişen, isteyen kişinin olmadığına dair yüzlerce ispat bulacağı gibi inananın da yüzlerce ispat bulacağı bir olgudur.
ancak insanoğlu acizdir. anne karnında insan cenin pozisyonu denilen tırsak pozisyonda oluşur, gelişir. insanın aslı bu pozisyondur. korktuğunda bu pozisyona girer, bir şeylerden kaçamadığında ve yapacağı bir şey olmadığında cenin pozisyonunu alır. hal böyleyle insanoğlu ne kadar kendini yüceltse de özünde bir sığınma içgüdüsü vardır. bu sığınma allah olur, arkadaş olur, put olur, ateş olur. bir şeye sığınma isteği allah'ın varlığını "yaratan" bir şey olacaktır.
olmasa dahi insanlar bunun olmasına çaba sarfedeceklerdir.
anneye anlatır gibi anlatacak olursak;
tanrı yoksa bile insanlar için bir tanrı yaratılmalı.
(ahirette göte girmesi mümkün değildir, genel geçer bir entrydir.*)
algılanabilecek, ispatlanabilecek, savunulacak bir şey değildir. inanıyorsan inanırsın; inanmayana ayıplısın kusurlusun demek, inanana gerizekalısın demekten farklı değildir.
iki parmağının ucunu gözüne koy. Bir şey görebiliyor musun dünyadan? Sen
göremiyorsun diye bu alem yok değildir. Görememek ayıbı, göstermemek kusuru, uğursuz nefsin parmağına ait işte.
insan, gözden ibarettir aslında, geri kalan cesettir. Göz ise ancak dostu görene denir.
kainatlarin yaraticisi ve tek rabbi olan allahu teala'nin varligini aciklamak. allahu teala her an icin varligini bizlere bildiriyor, ve hissettiriyor. tipik bir ateist sorusu olan "madem allah heryerde nicin onu goremiyoruz?" sorusuna ise ebu hanifenin bu ayni soruyu kendisine soran bir atesite verdigi cevap ile gecistirmek istiyorum.
ateist sorar, allah o kadar buyuk ve heryerdeyse neden onu goremiyoruz? ebu hanife sogukkanliligini bozmadan cevaplar, sen sutun icinde yag oldugunu biliyorsun dimi, ateist evet der, peki bu birdak sutun icindeki yagi bana ciplak goz ile gostersene der. ateist dumur olur tabi.
simdi bu cevabi daha modern bir sekile sokmak gerekirse herkes ruzgari hisseder ama kimse goremez, akli basinda herkes kendisinin bir beyni oldugunu bilir ama bunu ciplak gozle goremez. allahu tealada boyledir, insanoglu'nun ciplak gozle goremeyecegi bir varlikdir. daha dogrusu insanlarin gozleri allahi gorebilme kapasitesinde degil. yoksa allahin gorunmez oldugundan degildir. allahu teala ahirette kendini cennete giren muslumanlara gosterecekdir.
kur'an'i kerimde aciklandigi gibi herkes ne olursa olsun allaha inanmaz. yoksa cehennem bosuna mi yaratildi? ebu cehil gibi insanlar ne olursa olsun, allahin varligini inkar ettiler ve inkar etmeye devam ediyorlar. bunu kabullenmesi gerekenler ise muslumanlardir, herkes inanamaz*. bazi insanlar kor, sagir ve akilsizdir, ayrica kalpleri de muhurlenmisdir. ebu cehilin musluman olmayacagi biliniyordu, ebu cehilin onunde peygamberimiz(sav) olu diriltseydi inanmazdi. bu yuzden iman olayini gurur faktorunu eklememiz lazim. ebu cehil kendi bildigi tanrilardan bir baskasinin onunde boyun egmeyi gururuna yediremiyordu. * demek ki gurur seytanin oyunlarindan birisi, ve benim bile bizzat tanidigim bircok kisi kendi gururlarini allahdan buyuk gordukleri icin * secde etmezler. halbuki nemrutun hikayesini okusalar, bir sivrisinegin koskoca nemruta neler yaptigini anlasalar durum cok farkli olacak. ama az oncede dedigim gibi bazi insanlar ne olursa olsun inanmaz.
bunun bir farkli versiyonuda herseyi bilime baglayan insanlardir. bu insanlara sormak istedigim bircok soru var ama en onemli sorum su, kur'an'i kerim denilen kitap nereden geldi? bunu kim yazdi? buna verecekleri cevaba gore argumanimi devam ettiririm ama genelde bu sorunun cevabiyla tartisma biter. cunku kur'an'i kerimin sadece ve sadece edebi yonu bile inanilmaz mucizeler ile doludur. kur'an'i kerimdeki bilimsel mucizelerden bahsetmicem bile. bu demek degildir ki kur'an'i kerim bir bilim kitabidir, hayir kur'an'i kerim yol gosterici bir kitapdir, bilim kitabi degil. ama insanlarin imanlarini arttirmasi maksadiyla bircok bilimsel mucizeleride icinde barindirir.
allahin varliginin kanitlanmasini isteyenlere burada uzun uzun yazardim ama benden cok daha iyi aciklamalari ve arastirmalari olan zakir naik adli hindistanli alimin videolarini izlemelerini tavsiye ediyorum. *
