allah veyahut en genel tabiriyle * tanrı, yoksa bir ateistle aynı kefedeyiz. ama varsa, kefemizin ağır basacağı aşikardır.
yazar alır sazı eline ve der ki: ateist arkadaşlar tepki vermesin. akıllı olan ateist olur diyebilirsiniz. herkesin kendi görüşü vardır. ama biz de inananlar olarak eşeğimizi sağlam kazığa bağlıyoruz. *
NOT:bu entry'de yanmamak için inanmak değil, inanmak için inanmak anlamı vardır.
sanılanın aksine ateistlerin sırtını dayadıkları söylem olmadığı gibi inananların bocaladığı söylemdir. böyle bir durumda ateistlerin yapmadığı şekilde allaha sövecek raddeye gelip yaşadıkları hayatın sınırlarıyla kefenlerini dikerler.
inananların allahtan sonra en çok korktukları şeydir.
Ey Muhammed, Bu sözü (Kur'an'ı) yalanlayanlarla beni başbaşa bırak. Biz onları bilemeyecekleri biçimde adım adım helaka yaklaştıracağız. (Kalem Suresi 44)
Ne kaybederim ki en fazla toprak olup yokolurum. Peki ya varsa? o zaman siz ne yapacaksınız? sonsuza kadar yanmak ne de hoş olur değil mi? acı acı... ama benim şüphem yok var veya yok diye . Çünkü biliyorum ki VAR. Onu inkar edenler için de var merak etmeyin.
her surenin hemen hemen hepsinde şu yazar: akletmez misiniz? akledin!
yoksa; öleee mel mel, tesadüfler, yok bilim yok atom büzüüü yaşar insan.
varsa; öleee teslim olursun yapabileceklerini yaparak, huzurla dolarsın gülümseyerek ağlarken bile.
bazı şeylerde gri olmaz. biraz hamileyim gibi.
seçersin, yaşarsın; akibetini bizzat görürsün.
te te te bu ka!
tüm kainat ve içindekilerin yok olmasından daha zor durumdur. gezegenler, dünya, eşya, tabiat, galaksiler ve bunların dayandığı o müthiş nizam ve kuralların aslında hiç olmadığı görülmeden allahın yahut genel tabiriyle tanrının yahut yaratıcının olmadığı sonucuna varılamaz. yaratıcının olmadığını düşünen beyinin bile nasıl oluştuğunu sorgulamak lazım. o beyinin harika bir şekilde nasıl vucuda geldiğini.
hasılı kelam yaratıcının yokluğunu iddia eden beyin, yahut bunu dile getiren dil önce kendi varlığını mantıksızlaştırmış olur.