bir insan ne kadar iyi olursa olsun, "hak" din dedikleri; yetiştirildiği topluma göre değişen din mensupluğunun, hangisinde olursa olsun o dine inanmazsa eğer cehenneme gideceği söylenmektedir. bu da insana ister istemez bunun egoistlikten başka bir olguya intikal etmediği düşüncesini getirir.
madem ki sonsuz güce ve merhamete sahip niye herkesin mutlu olabileceği bir dünya yaratmadı. niye kötülüğün olduğu bir dünya yarattı. illa birilerini cezalandırmak zorunda mıydı?
işte tüm bu soruların cevabı onun egoist olduğu gerçeğiyle açıklanır. egoist olmasaydı ve sonsuz merhamete sahip olsaydı kimseyi kendine inanmıyor diye sonsuza dek yakmazdı.
Aslında mantıklı olandır. Hakkımızdaki tüm bilgilere sahip ve bunları bizimle paylaşmıyor. Kaderimizi bilmeye hakkımız yokmu, biz yaşıyoruz sonuçta.
Fakat şunu göz önünde bulundurmalıyızki, insan allah ile bir değildir. Dolayısıyla allahtan bahsederken, insani karakteristik nitelikleri kullanmak, allahı insanlaştırmaktır, allahı bizden biri olarak görmektir. insan olmamızla birlikte bunu engelleyememeyiz ve bir takım dinlere göre, allahı kendimizle bir gördüğümüz için, günah işlemiş oluyoruz.
ya kardeşim sen haşa kendini bir yaradan yerine koy...
evreni yaratıyorsun , içindekileri yaratıyorsun ve senden önce hiçbir güç yoktu. sadece sen varsın. başlangıcın yok sonun yok. doğmamış dogrulmamıssın...
Sen kendini yarattıklarının okuması için gönderdiğin ayetlerde ne yaparsın ?
ezilen büküle, mutevazılıktan kırıla kırıla mi anlatırsın,
yoksa şüphesiz ki en büyük benim gibi ağırlığını koyan ifadelerle mı yazarsın ?
tabii ki 2. durumda ki gibi davranırsın. çünkü insan doğası gereği zayıftır hep sağlam ve güçlü olanı/olmayı ister. bu yüzden ezik bir yaradana inanmak istemez. güçlü olanı,gucunu göstereni ve kendı yüceliğini gösteren (gerçi yarattıklarıyla göstermiş ama bunu anlattıklarıyla pekıstırınce ınsan zihninde daha iyi bir etki yapar. ) bir yaradanı ister..
