o allah ki; kuluna, görmesi için göz, duyması için kulak, yazması için el, düşünebilmesi için akıl vermiş ve o kul kalkıp onun verdiği akılla düşünüp, onun verdiği elle yazıp sonra da aslında iyi değil diyorsa o kulun akıl sağlığından şüphe etmek gerekir.
eğer kulun düşündüğü gibi kötü olsaydı, onun verdiği elle akılla onu kötülemesine izin verir miydi hiç?
oturup düşünmek lazım akıl var mantık var di mi?
islami yorumlara göre değişen durum. sunni mezheplere göre allah kötü olanı da düşünebilir ve bu yüzden cehennemi yarattı denebilir fakat alevilikte ise allah kötü olan hiçbir şeye dahil değildir ve cehennem ise boş bir alandır oraya herkes ateşini kendi götürür (cehennemde ne odun vardır nede ateş, oraya cezasını herkes kendi götürür) çünkü allah zarar veremez. bunun yanı sıra alevilikte şeytan insanı kötüye çekmek isteyenken allah kötüyü sevmediğinden şeytanla iş yapmamızı ister. sunni mezheplerde allah öç alabilir diye düşünülürken, alevilikte allah suç işlediğiniz kişiye öç alma hakkını verir (adaletinden) fakat öç almayıp affederseniz, bu allah'ı mutlu kılar, öç alırsanız kötüye dahil olmadığı için sizin bu işinize dahil olmaz. hristiyanlıkta ise tanrı daha bir sevgi yüklüdür, yahudilikte ise tanrı yahudi olmayanlara kötülük yapılmasını emrettiği gibi kötülükte yapar.
sunni mezheplerde allah yaratmak istediği için yaratır, fakat alevilikte allah sevdiği ve hoşnut kaldıgı için yaratır. bu yüzden allah kendi yarattığının sevilmesini ister. alevi deyişlerinde ki allah sevmişte yaratmış sözünün temeli budur.
