abdurrahman-ı tahi hazretleri şöyle buyurur: ''nisbet (feyiz ve yardım) hizmete göredir. hizmetteki ilahi rahmet hiçbir şeyde yoktur. nakşibendi yolunda rahmete sebep olacak her türlü amel ve hizmet vardır. ibadet için evine kapanıp halkın hizmetinden kaçan kimse, pek çok hayırdan mahrum kalır. sadece zikirle yetinmek olmaz. mal ve can ile allah yolunda cihad ve gayret etmek gerekir.''
hizmette sınır olmaz, yer ve insan seçilmez, cemaat ve millet taassubuna düşülmez. allah'ın can verdiği bütün mahlukat hizmete layıktır. müslümana hizmet gerektiği gibi, müslüman olmayan, inkar peşinde koşan, haramlara bulaşan insan da ilgiye muhtaçtır.
günahkar bir insanı tövbeye davet etmek, cahile bilmediğini öğretmek, zalimin zulmünü önlemek, gafile allah'ın zikrini sevdirmek, inkara düşeni insafla ve hoşgörüyle doğru yola getirmek ve islam'ın güzelliği ile buluşturmak birer cihad çeşididir. bize verilen maddi-manevi her türlü nimet ile hizmet ve cihad olur.
hz.ali efendimiz (ra) buyurdu:
''kalp gafil olunca, gözün görmesinde ve kulağın işitmesinde bir fayda yoktur.''
