hemen saldırmamak gereken, sadece sorgulanması gereken başlıktır. insan ya inanar ya inanmaz buna karişilamaz, cezayı çekecek olan da kendisidir keyfini sürecek olan da. asil olan insanın iyiliğidir, inandığı şeylerin veya savunduklarının çok da önemi yoktur. onca şey tesadüfen mi gerçekleşiyor sorusuna o evet der ben hayır derim ama saygi duyarım. en kötü inaniş biçimi sorgulamamadan inanmaktır buna her şey dahil sadece din de değil ama saygı duymak gerekir,kendi görüşüdür. yavuz çetin ne güzel demiş herkesin tuttuğu kendine, bu da öyle işte. bana da ters ve yanlış geliyor ama dediğim gibi saldirmamak gerekiyor.
hatalı cümle. insanoğlu bir şeyler bilmediğini biliyor. ve bilmediklerinin var olduğunada inanıyor. yani insanoğlu bilmediği herşeyi bilene inanıyor. allah a inanıyor.
islam'ı kötüleyen entry yazan bir insan düşünün. nasıl da sözlükçe linç edilir değil mi? fakat inanmamak da dini bir tercihtir. demek ki bu kişinin dini tercihi hakkında aynı tutumun sergilenmesi gerekir. fakat; hayat ne garip değil mi?
üşenmeden, kafasını çevirip camdan dışarı bakacak bir bünyenin bile yanlış olduğunu anlayacağı bir önermedir. allah'ın olmaması demek, her şeyin tesadüflere bağlı olduğu anlamına gelir.
bir miktar beyin sahibi her insan ise bu düzenin tesadüflere bağlı olamayacak kadar kompleks olduğunu anlar ve bu önermeye kıçıyla güler.
''allah yoktur'' cümlesi salt metafizik bir cümledir. daha doğrusu ''allah vardır'' demek ile ''allah yoktur'' demek arasında bir fark göremiyorum. söz açısından ikisi de aynı hatayı yapar bana göre. ikisi de metafiziğe düşer.
varolduğu kanıtlanamadığı gibi yok olduğu da kanıtlanması kolay değildir. ama şu gerçekliği kesinlikle görmek lazım; allah'ın varolabilecğeini kanıtlamak daha doğrusu bilmsel olarak bunu varolması ne anlama gelir? allah'ın bilimsel olarak kanıtlanması sonucunda islamda bahsedilen sınav olgusunun bir değeri kalmaz; her zaman boşluklar olacaktır. daha doğrusu bilimsel olarak kanıtlanması gerekmez.[inanç meselesi kavranamaz anlaşılır]
bunu yanında ''ateist'' kavramına dikkat çekmek istiyorum; ateistlik yaşadığımız zamanda çok doğal bir olgudur[olmak için olanlar söylemim dışında]. inanmaz hatta ateizme bile inanmaz en beterinden bir nihilist olabilir, bu durumda kimsenin kimseyi yargılamaya hakkı yok. daha doğrusu yargılamaya kalktığın vakit; kişi üzerinde ister istemez bir baskı oluşturursun o kişi daha da kaçar. ki insanlarımız bazen allah'a inanmayan insanlarla konuşurken ''kendilerini bir an eskaton'da hissedip tanrı gibi yargılıyorlar''. ki bu hiç bir hoş davranış değildir.
son olarak da allah'a inanan insanlar allah'ı anlatırlarken kavramlarını içlerini doldurmaları gerekir, ''olum ben varım ya, lan sen nasıl inanmazsın, amua goyum cehennemde yanacan sen!'' tipi söylemlerler allah anlatılamaz kişiye. said nursi'yi okursunuz; 'lema'lardan bişeyler fısıldarsınız, muhyiddin arabi'yi okur, ''Fusus'ül-Hikem''den bişeyler söylersiniz. abdulkadir geylani okursunuz mevlana'dan mesnevisini okursunuz ama sığ kalmazsınız!
sığ kalırsanız imanınızın nedenlerini araştırmazsanız ''dogmalarla '' insanlara ders verisiniz ve bunun kaynağı ana babadır çevredir kitap kütüp değidir genel anlamda sonucunda din de gelenek gibi bişeye dönüşür.
insanlık herşeyi sorgulayıp araştırmalı yapacağın şey konusunda bilinçli olarak hareket etmeli. bu salt din çin geçerli deği, miliyetçiyseniz de bunu bilmeli ve içini doldurmalısınız aynı şeyler komünistler ve tüm ideolojiler için geçerli ki ''kraldan çok kralcılık'' kavramı hep bu tip davranışlardan ortaya çıkmıştır.
eğer tanrı yoksa; tanrıya inanmayanın bu dünyada yaşadığı yanına kâr kalır. eğer tanrı var ise; tanrıya inanan ahirette mükafatını alır. mesele bu kadar basit iken; inananın inanmayana saldırısına dönüşmektedir.
sahip olduğumuz dogmatik düşüncelerden dolayı allah'ın varlığına inanıyoruz hepimiz ama onu asıl duyu organlarımızla algılayıp kanıtlayamıyoruz. sanırım allah'ın olup olmadığını sadece ama sadece öldükten sonra öğrenebileceğiz.
allah'ın olduğuna inanmayan kişinin, kurduğu kısa cümle. allah'ın var olduğu inancını taşıyan insanlar da, rahatsızlık yaratmaması gerekir. aynı şekilde allah vardır demek de, olmadığına inananlarda rahatsızlık yaratmamalıdır.
(bkz: her koyun kendi bacağından asılır)
birilerinin, sirf inananlarin canini sıkmak icin actigi, 'Allah vardir' diyenlerin damarina basip tahrik unsuru olusturmak vesilesiyle cevap vermesine neden oldugu sonrada atısma platformuna sebep olmaktan silinecegi basliktir. bazi konular vardir tartismaya aciktir ama bazilari yoruma bile gerek duymayacak kadar su goturmez bir gercektir. birileri burda aklinca; bılımsel mesnetlere dayanarak 'yoktur' ispatı yapsa bile Allah varligini surdurmekten vaz mi gececekki bu kadar yogun bir antiinanc propangadasi yapiliyor anlamis degilim. O, rahman ve rahimdir!
