allah'a inanmak, tanrı'nın var olduğunun kesin kanıtı ise;
islamdan önce,
milyonlarca insan da mitolojilerde geçen tanrılara,
odin'e,
zeus+hera'ya,
enlil,
horus,
isis, osiris, ra,
ve diğer binlerce tanrı'ya inanmıştır.
onlara adanmış tapınaklarda tapınmışlar,
kurbanlar kesmis, bazılarını sevmiş-bazılarından korkmuşlar, doğa olaylarını tanrılara maletmişlerdir;
insanlar inanıyorlar diye allah varsa: öyleyse binlerce tanrı vardır!
bilimsel olarak cehaletin abidesi olan iddiadır. en az 1 milyar insanın inandığı bir olguya en azından "sosyolojik anlamda" yok demek; saçmalıktır.
tanrı yoktur da aynı şekildedir. ona da en az 3 milyar inanan vardır ve yok olduğunu iddia etmek cahilliğin dik alasıdır. popülist ve aykırı davranım için bir tarafını yırtmaktır.
anlaşılamayan ve saçma olan konu; tanrıyı, bilinen herşeyi içerisinde barındıran ve yaratmış bir olgu olarak kabul edenlere karşı sadece biyoloji ile çürütmeye çalışmaktır. bu düpedüz sığlıktır.
varlığı kesindir, varlık şekillerini ve ne biçimde varolduğunu araştırmak gerekir. sosyolojik, tarihsel, matematiksel yaklaşım olmazsa; safi mantık yürütmeyle yok denirse; olmaz.
isyandır ve fakat eleştirilmesi de yersizdir . söyleyen kişi kendini ikna etmeyi becerebilsin kafi. o da biraz zor ya.
(bkz: özgür irade)
(bkz: dinde zorlama yoktur) **
gölde yüzen küçük balık büyük balığa sormuş; su diye bir şey varmış onu bana göstersene.
büyük balık cevaplamış; sen bana ondan başka bir şey göster ben de suyu..
--spoiler--
Bakın bir profesör ile bir öğrenci tanrı ile şeytanın varlığını nasıl tartışmış ? Okuyun karar verin; tanrı ve şeytan var mı ?
Bir üniversite profesörü öğrencilerine su soruyu sorar;
-Var olan her şeyi Tanrı mı yarattı?
Cesur bir öğrenci ayağa kalkar ve yanıtlar.
-Evet her şeyi Tanrı yarattı!
Profesör sorusunu yineler ve öğrenci yine
evet efendim diye yanıtlar.
Profesör devam eder;
-Eğer her şeyi yaratan Tanrı ise ve şeytan var olduğuna göre şeytani da Tanrı yaratmış olur ve çalışmalarımızda uyguladığımız 'Kesinleştirme' prensibine göre de Tanrı şeytandır.
Öğrenci böyle bir önerme karsısında şaşırır ve yerine oturur.Profesör ise
öğrencilerine bir kez daha
Tanrı'nın içindeki kaderin bir efsane olduğunu kanıtlamaktan ötürü oldukça mutludur. Bu arada bir öğrenci ayağa kalkar ve
-Bir soru sorabilir miyim profesör? der. Profesör de sorabileceğini söyler.
Öğrenci Soğuk var mıdır? Diye sorar.
Profesör;
-Nasıl bir soru bu böyle,tabii ki vardır diye yanıtlar. Sen hiç soğuktan üşümedin mi?
Öğrenci ;
-Aslında, fizik yasalarına göre soğuk yoktur. Yasamda/realitede biz soğuğu sıcaklığın yokluğu olarak düşünürüz.Herkes veya nesneler o enerji oradaysa veya bir şekilde enerji iletiyorsa onu deneyimler.Örneğin,Absolute 0 (-460 derece F) sıcaklığın kesin yokluğudur (hiç olmadığı seviyedir).Tüm maddelerin bu seviyede reaksiyon verme özellikleri bozulur ve değişir.Soğuk yoktur,o yalnızca sıcaklığın yokluğunda duyumsadıklarımızı tarif etmek için yarattığımız bir kelimedir` der ve devam eder,
Profesör, karanlık var mıdır?
Profesör yanıtlar : Tabii ki vardır.
Öğrenci :
-Korkarım gene yanılıyorsunuz efendim.Çünkü,Karanlık ta yoktur. Yasamda/realitede karanlık ışığın yokluğudur.Biz ışık üzerinde çalışabiliriz ama karanlığı çalışamayız.Gerçekte,biz Newton`un prizmasını kullanarak beyaz ışığı kırar ve renklerin çeşitli dalga uzunlukları üzerinde çalışabiliriz. Ama karanlığı ölçemeyiz.Bir basit ışık isini karanlık bir mekanı aydınlatarak karanlığı kirmiş olur yani karanlığı geçersiz kılar. Siz belli bir mekanın uzayın ne kadar karanlık
olduğundan nasıl emin olursunuz? Işığın miktarını ölçersiniz! Bu
doğrudur degil mi? Karanlık insanlık tarafından , ışığın olmadığı yer/mekan için kullanılan bir kelimedir.Son olarak öğrenci profesöre gene sorar;
-Efendim şeytan var mıdır?
Bukez profesör pek emin olmamakla birlikte yanıtlar;
-Tabii ki, açıkladığım gibi, biz onu her gün ,her yerde onu görürüz. Şeytan/kötülük bir kişinin başka bir kişiye her gün sergilediği insaniyetsizliğinin bir örneğidir.O , dünyadaki islenmiş tüm suçlarda, şiddette yer
alır.Bunların tümü şeytanin kendisinden başka bir şey de değildir.` der.
Öğrenci devam eder;
-Şeytan yoktur efendim.Yani o kendi başına yoktur. Şeytan basit olarak Tanrının yokluğudur.O aynen karanlık ve soğuk ta olduğu gibi insanin tanrının yokluğunu tarif etmek üzere yarattığı bir kelimeden ibarettir.Tanrı şeytani yaratmadı. Şeytan/kötülük insanin tanrısal sevgiyi yüreğinde duyumsamadığı zaman deneyimlediklerinin bir sonucudur.O aynen sıcaklığın olmadığı yere gelen soğuk ya da ışığın olmadığı yere gelen karanlık gibidir.
kiminin allahı yoktur kiminin allahı milyon tanedir kiminin allahı paradır ... herkesin inancı kendinedir. neden illa birinin dogrusunu digerine kabul ettirme telası vardir.
-alakalıdır belki, hz. ali bir ateistle karşılaştığında şöyle bir diyalog geçmiştir:
ben her bakımdan senden kazançlıyım. çünkü senin dediğin doğru çıkarsa (yani iddia ettiğin gibi ahiret ve allah diye bir şey olmazsa) senin de benim de sonum aynı olacak. senin benden farklı bir tarafın olmayacak. ama benim dediğim doğru çıkarsa -ki ben doğruluğundan şüphe etmiyorum- o zaman ben kurtulacağım sen ise kaybedeceksin"
dünya üzerinde birilerinin inandığı bir şeye yok demek, ahmaklıktır. çünkü; o şey; en kötü ihtimalle, ananelerde, yazıtlarda, dillerde, zihinlerde vardır.
matematiksel veya somut olarak varolmasa da ; kültürel anlamda inanılana, yok demek, bilimsellikten uzak, cahilce bir tutumdur; kültürel ve sosyolojik olarak vardır.
"ya varsa" diye bir cümle öbeğinin yanında "niye olmasın ki?" denir ve "Allah'a inansan ne kaybedersin? diyelim ki allah yok ama allah var diye inandın, bunun sana bir zararı olurmu, hayır. ama diyelim ki sen allaha yok diyorsun, oysa ki allah var, göte gelmezmisin, kaybın sonsuz cennet hayatı olmazmı, cehennemde yanmazmısın lan it" şeklinde ikna edici bir diyalogla ateisti imana getirme yollarına teşvik edebilen bir önermecik.
tanrı ve allah arasındaki farkı irdeleyecek olursak, tanrı felsefi açıdan varlığı tartışılan kavramı ifade ederken; allah ise islam inancındaki tanrı anlamına gelmektedir. bu bilgiler ışığında tekrar düşünecek olursak, allah`ın varlığını reddetmek bizim için bir anlam ifade etmemekle birlikte, islamiyeti hayat felsefesi olarak algılayanlar açısından, yani bu dinin mensupları açısından anlayışla karşılanamayacak türden bir yaklaşımdır. bu durumda tanrı vardır veya yoktur şeklinde tartışmaların yapılması, allah a yönelik yapılan reddedişe göre daha mantıklıdır. ki felsefe de mantıklı olanın peşindedir son tahlilde.
allah'ın varlığına inananlar olsa bile; herkes bilir ki, insanlar hiçbir zaman, bir acıyla sarsıldıkları ya da çaresizlikten bunaldıkları zamanki kadar inançla tanrı'ya sarılmazlar. bu, tanrı ruhunun, mutluluktan çok acı verince insanlara daha yakın olduğunun bir kanıtı değil midir?
