amaç aynı olduktan sonra garip karşılayanların kendilerine bakması gerekir. eğer öbür dünyada söylenilen kadar adalet varsa böyle kelime oyunlarıyla başkalarını zan altında bırakan, küçümseyen, eleştiren kişilerin vay haline..
insanların inandığı en yüce varlık birdir. o yüzden allah ya da tanrı diye nitelemekten öte, o inancı taşıyan insanın en yüce varlığa inancının olması önemlidir.
karşınızdaki insanın inancına baglı olaraktan; yanlış bir şey değildir. müslümanların çoğu işte bu noktada yanılgıya düşerler. islam sevgi dinidir denir fakat karşıdaki kişi tanrı dediğinde küplere binerler. bırak evladım ne derse desin... sen saygı duy ki nasıl müslüman olur görsünler.
ben aşk derim, rabbim derim...
kimse de karışamaz.
tanrı herkesindir allah sadece müslümanlara özeldir. bu bakımdanki ''tanrı diyen insan tüm dünyanın ortak inandığı kişiye seslenir ama allah diyen sadece müslümanlarınkine'' denebilir. ama denilirse de ''vay efendim allah birdir hepsi aynı'' denmemelidir. çünkü büyük dinlerdeki tanrı kavramları bile birbirinden az da olsa farkederken(aynı soydan gelmelerin rağmen)tüm diğer dinlerde ne çok farkeder. ''tanrı demek çok güzeldir'' değil demek istediğim. tanrı sıradan basit bir cins isim değildir sadece. tanrı gelmiş geçmiş tüm insanların inandığı medet umduğu, merhamet beklediği tanrıdır. bunun yanında çok da türkçe bir kelimedir. hor görmeyin onu.
edit: tanrı kelimesin kök tengri olan türklerin inancındaki tanrıdan gelmesine rağmen, günlük kullanımı bu yönde değildir. genel olarak tüm dinlerin veya din dışı felsefelerin bünyesinde bulunan bilinçli veya bilinçsiz ilk hareketi temsil etmek için kullanılan tanrı kelimesidir. her ne kadar vakt-i zamanında türklerin inandığı tanrı olsa da*.
tanımların bir çoğunda avrupai bir kullanım olarak verilmiş. kardeşim tanrı öz be öz türkçe kelimedir ki günümüz türkçesiyle anlamı da yaratandır. göktürk yazıtlarında bir çok defa geçer.
herkesin illaki söyleyecek bir şeylerinin olduğu tartışma mevzusu.
öyle ki efendim konu, kimileri tutup allah'ın 99 isminin arasında tanrı kelimesinin bulunmadığı için kullanılamayacağı, kimisine göre tanrı kelimesinin entel işi olduğı, kimileri arapça isim kullanmamak için türkçe tanrı kelimesinin kullanılması gerektiği, kimisi tanrı kelimesinin bir gavur özentiliği olduğu, kimisi içinse tanrı kelimesi şamanist türklerde göktengri ile benzerlik taşıması hasebiyle ırkçı türklerin allah demekten imtina eder bir yaklaşımı olduğu yönünde, daha bin türlü fikir ayrılıklarından ziyade bir kavram kargaşasına meyil vermekte. şimdi tutup ben de bu güruha uyarak, "madem tanrı tengri'den geliyor o halde allah ismi nereden geliyor acaba ? mesela ben tevrat'ta geçen eloah'tan haberdarım" desem, ibranice zaten sami dil gurubuna aittir diyerekten ben de konuya linguistçe yaklaşsam burada hepten zıçacağımız aşikar.
azizim, tabiatını ziktiğim insanoğlu incir çekirdeğinden mesele çıkarmaya muktedir varlıktır. bu sebeple bir konu hakkında tespit yaparken subjektif düşüncelerimizi ideolojilerimizler birleştirerek taraftarca bir yaklaşım sergilemek manaya ermemizi namümkün kılar.
tanrı bilindiği üzere tapınılan demektir. yani ilah, yani genel geçer bir yaratıcı kavramını nitelediği için birazcık sıfat sayılır. bu sebepledir ki bir iskandinav mitindekilere de tanrı deriz. allah ise özel isimdir. çünkü belli bir tanrıyı niteler. islama göre müslümanların yaratıcı olan tanrıyı. budistlerin tanrısının buda olması gibi.
peki allah yerine tanrı kelimesi kullanılabilir mi?
kimi durumlarda kullanılamazken kimi durumlarda kullanılmasında bir sakınca yoktu.
şöyle ki dini bir içeriği olmayan genel her hangi bir konuda, tanrının tapınılan anlamı hasebiyle "bugün taptığım şey" minvalinden genel geçer bir yaratıcıdan dem vururken, müslümanların allah kelimesi yerine tanrı kelimesini kullanmasında allah'a karşı bir saygısızlık durumuna mani olması nedeni ile bir sakınca yoktur. hatta daha doğru olur. ancak din içerikli islami bir konudan bahsederken islam dininin tanrısı olan allah özel ismini kullanmak, tanrı kelimesinin dini bir konuda allah kelimesine tam karşılık sayılamayacağı için kesinlikle gereklidir.
konuyu, ülkemizin yetiştirmiş olduğu en büyük filozoflarımızdan biri olan müslüm gürses'ten bir bukle şarkı sözündeki tanrı kelimesini çıkartarak yerine allah kelimesini kullanmak sureti ile örneklendirek hülasa etmek istedi deli gönül. buyrun;
*allah istemezse yaprak düşmezmiş. ( olabilir )
*allah istemezse insan ölmezmiş. ( bu da doğru )
*sen allahmısın beni öldürdün. ( oldu mu şimdi, şirk benzeri bir saygısızlık olmadı mı sizce de? )
*eşime dostuma beni güldürdün. ( konuyla ilgili değil zaten kafiyeli olsun maksadı ile )
kendi yaratıcıma nasıl hitap edeceğim yanlızca beni ilgilendirir.
sevenleri için adıyamanlı eşsiz insan muhittin abiden gelsin ;
(bkz: sanane lan yarrooğam)
Günah değildir, abes hiç değildir. Salatalık sebze değilse, allah da tanrı değildir o vakit... salatalığa sebze diyebilen cesur insan allah'a da tanrı diyebilir, her ne kadar bu ad kimilerinin zoruna da gitse.
"yek yeeaaa adamın içindeki ne ise odur abicim ister allah desin ister tanrı desin önemli olan hissetmek" diyen bazı abiler ablalar var çevrede. hissedip söylemek tabii ki çok temiz bi duygu buna itirazım yok lakin suistimale açık bi kapı bırakılıyor gibi geliyor bana. yarın bi gün bu söylem üzerine şaklabanın birisi çıkıp " abi ben feyyaz demek istiyorum önemli olan hissetmek sonuçta" gibi bi soytarılık yaparsa o zaman bu söylemden dolayı adama ya hiç bişey dememek lazım ya da ağız burun girmek lazım. sevmedim ben bu arada kalma durumunu.
insanların inanacakları şeyin ismini bile başkalarından öğrenip, öyle isimlendirecek kadar inançtan uzak olmaları düşündürücüdür. sonuçta samimi hissetmediğiniz birşeye tam olarak inanamazsınız, başka bir boyutta tanrı demeyi marjinal bulmak ise tamamen ayrı bir konudur. genelleme hastalığının acınası olan periyodudur.
arap'ların sözcüğünü değil de türkiye'min sözcüğünü kullanmaktır. kulağa daha bir hoş geliyor tanrı...
türkiye'de yaşıyorsam türkçe konuşucam kardeşim var mı bundan ötürü?
türklüğümün simgesidir türkçe...
