allah celle celaluhu'nun varlığı bir inançtır. yani biz öyle inanıyoruz, hani inşallah vardır diye.
tayyip erdoğansa bir realite. gözümüzle görüyoruz, elimizle tutuyoruz.
tabi bir inançlı olarak ben allah'a inanıyorum, illaki vardır ama sonuçta bu bir inançtır, somut bir şey değildir.
netice itibariyle hayatımıza karışabilen somut biriyle, hayatımıza karıştığına ya da karışacağına inandığımız soyut bir kavramın karşılaştırmasıdır.
biraz elmalarla armutları kıyaslamaya benziyor ama gene de bu karşılaştırmada somut olan kazanır bence. kısacası bu versusun galibi hazreti tayyip azze ve celle'dir.
aşırı derecede sempatizan cahil bir ak partiliye sorun: erdoğan kendini resmen allah olarak görüyor yav. diyin karşınızdaki size muhtemelen haşa erdoğanın öyle bir iddiası yok der. yani iddiası olsa bunlar ona bile inanır.
Tövbe deyin, kesinlikle çarpılacaksınız.
Tamam, trollüğün de bir sınırı var arkadaşlar, bu kadar da olmaz.
insanların sinirini zıplatmaya, duygularıyla oynamaya ne gerek var ramazan ramazan, lütfen yapmayalım.
Biz inançsız olabiliriz, şahsen ben de inançsızım, ama saygılı olmak önemli.
Sonra bu kemalistler çok kötü diye dolaşıyorlar etrafta, laf söyletmeyin lütfen bizlere.
T: Cevabı Rte olan sorudur. *
