henüz sınırları tam olarak beli olmayan bir kavram. evet, sınırsız özgürlükten yanayım. başta ifade özgürlükleri olmak üzere. ancak bu ifadelerin her zaman bizi bir adım ileriye götürmesiyle bunu kabul edebilirim.
islamî kesimdeki muhafazakarlıkla dalga geçerken, bağnaz olarak suçlanan kesimden çok daha fazla yobaz olabilirsiniz. çünkü kendi düşüncelerinizdeki bağnazlıkta boğulmuşsunuzdur.
ülke olarak böyleyiz. tahammül yok, ortak payda yok. dinci, solcu, ateist, vs. sadece karşı tarafı külliyen inkar var.
yıllarımı bunu anlamaya verdim. neden? başkasının kutsalına saldırmaktan nasıl bir zevk alır insan ve neden? işin günah boyutu sadece inananları kapsar. ancak çok daha fazla özgürlük için kendinden olmayanın hakkını ondan önce savunmak gerekir.
dolayısıyla bir tanım da yapmak gerekirse, kendi doğrusunu "en doğru" sanan kişinin, başkasının kutsalına saldırırken sarfettiği cümledir bu.
ateist kişi "allah varsa" diye başlayan cümle kurmaz. kendisine saygı duyulsun ister bu yüzden de saygısızlık etmez.
ateist değilim fakat losing my religion öptüm.
insani değerlere hakaret ediyorsunuz. Anne kardeş gibi olgular nasıl bir değerse islam da bir değerdir. inanmıyorsan saygın olsun illa zorla empati yaptırmak için saygısızlık edenlerin anasına mı sövelim ?
Tck' da nefret suçu diye geçer hapis cezası vardır yaptığının.
allah bütün kainattan özür dilemeli ki böyle bir varlığı dünyaya gönderdiği için. yemin ederim israfsınız. dinle alay etmek burada kimseyi popüler yapmaz aksine gözden düşersiniz.
ateistliğin bile bir kavramı varken 2.5 milyarın saygı duyduğu bir din ile alay etmek kimsenin haddi değil.
Katılmadığım istek. Zira benim ayağıma kapanması ya da özür dilemesi işe yaramaz hatta zararlı olması sebebi ile yok edileceği gerçeğini değiştirmez. Bütün imkanları ile geldi sikimi dahi alamadı benden zira bende o Allaha verilecek sik dahi yok. Anca sağda solda cin muhabbetleri yaptırsın varım ha, yakarım ha diye. Ben > Allah çünkü o bana kendini inandırmak ve sevdirmek zorunda, ben ona değil ve böyle bir şey hiç olmayacak. Kendi hayatımı izlediğimde övündüğüm tek şey bu çöl fahişelerine boyun eğmemek olacak. Bütün hileleri kullanmış olmalarına rağmen yapamadılar. Çünkü bu bir inat meselesi değil, ölmeleri gerekiyor çünkü yaşamayı ve var olmayı hak etmiyorlar, çünkü kötüler ve en önemlisi gereksizler. Gerçek olan bu ve bu benim ayağıma kapanınca değişecek bir gerçek değil:)
