acı ama gerçek, babil kralları, sargon, hammurabi, Nebukadnezar gibi sürekli tapınılmak isteyen, köleler tarafından taşınan altın varaklı tahtlarda dinlenip, ilahi hükümdarlığına karşı isyan ettiği için kafası, kolu, bacağı kesilmiş adaklarla yüceltilen bir allah yok.
canlılık ve kainat bu türden bir allah tasavvuru (mezopotamya ve orta doğu medeniyetine ait insansı nitelikler taşıyan ) tarafından yaratılmış da değil.
ölürken binlerce seneye bedel acı ve ızdırap çekeceksiniz, ebedi hiçlik bedeninizi ve ruhunuzu bir vakum gibi sömürürken bu türden yüzlerce tanrıdan birine tapınmanın verdiği hiçbir telkin sizi kurtaramayacak.
Niye? Ululuğunun farkında değil mi? Yeri göğü yaradan rabbim diye kendisine yönelince; "yok canım estağfurullah biz ne yaptık" deyip konumunu inkâr eden bir tanrı mı tasavvur etmeliyim?
