Ateist beyanı. Ateistler kibirli olmasa idi onlardan büyük bir tanrının varlığının olabilme ihtimalini bile göz önüne alabilirlerdi lakin kibirlerinden dolayi o ihtimali bile görememekteler.
Bu gibi konularda insanlar arastırmalıdır, biseyden çok fazla var diye olağan duruma bakıp gerı adım atılmaz, gerçek bulunur.
gerçek ateist diye bişey yoktur, ortaya bir din atılmasa bile bu beyin seni sorgulatmaya yöneltir, agnostik olursun anca.
--spoiler--
insan meyveyi buldu ve yedi, meyve hep ordaydı. Aslanı gördü ve kaçtı , kalırsa ölecekti. Ve yıldırımı duydu, korktu, anlamadı. Sonra saklandı, örtüsünü başının üstüne çekti, gözlerini ve kulaklarını kapadı. Duymadıkça, görmedikçe ve düşünmedikçe mutluydu. Bundan sonra ne zaman korksa , anlamasa başının üstüne çekecek bişeyler buldu. Korktukça inandı, inandıkça sorgulamadı. Cahil ve katı mutluluğunu anlattı, adına din dedi.
--spoiler--
tabikide canım, beyin kendiliğinden bilinci buldu, evren sadece dünyada canlı olsun istedi, kuranda yazan inanılmaz gerçeklerde 1500 yıl önceden yazıldı, benim beynim düzen kawramını tanıyor, insanın yaşaması için fazla dûzen var evrende.
bu gibi durumlarda insanlar saçmalamaktan kendini değersiz hissedebilir ve çok doğal olan gerçekler ona bir yapboz gibi gelebilir. insan icine cıktıkca düzelir.
insanı yada dinleri kendi kafanızdaki formları ile açıklamak yerine var oluşu acıklıyın. Kendi mantığınız bu ve hiçbir şeyi kanıtlamaz. Tanrının var olduğunun kanıtı var oluşun kendisidir. Olmadığını kendi teorilerinle asla kanıtlayamazsın geri zekalı. Sen pırasanın tatlı olmadığa inanıyorsun Pırasayı sevmiyorsun tamam ama bu senin düşüncen. Yani pırasa lezzet bir yiyecek ve insanlar da yiyor. Sen sev ya da sevme bu sana kalmış ama pırasa yiyen insanlara böyle aptal saptal ithamlarda bulunamazsın. (Pırasa sadece bir örnektir).
Nasil ki katı bir sekilde inanan ve insanlari digerlerinden ayiran yobaz oluyorsa; katı bir sekilde inanmayan ve inanalari oylesiniz boylesiniz diye ayiran da ayni derecede yobazdir.
