gerçekden de doğru söz ateistler inanmamaya öyle bir inanmışlarki ne yapsanız ne söyleseniz inandıramassınız kalpleri mühürlüdür. bir ateist arkadaşımıza şu suali yönelterek, gerçekten kalpleri mühürlenmişmi anlarız. bir koyunun kafasını kesseler ve o koyunun kafatasının içinde allah yazısı görseler yinede inanmıyacaklar mı ?
değerli arkadaşlarım. kuran-ı kerim de yazan birşeydir.
inanan insan neye inanacak.
buna inanıyor. saçmalamayın.
bende bu genç dimaları akıllı sanardım. bakınız. inanan insana saygı duymadığınız için şu anda ülkemizin halini görüyorsunuz. hırs ve sadece öc alma siyaseti güdülüyor. başka bir bok yaptıkları yok. ateist ve sosyal düşünen insanlar. yaşam özünde saygısızlık ettiklerinin farkın da değiller. yumuşama eğilimi değil. düşünme eğilimidir. cahil olarak suçlanıyorsunuz. ne kadar saçma değil mi? sen cahil derken onlar sana cahil diyor. geride kalıyorsunuz. böyle şeyler yazılmamalı. ülkemiz, aydınsız kalmamalıdır. dini bütün bir insan olarak bu sözleri söyleme gereği hissettim hanım efendiler, beyefendiler.
yalnızca allah'ın bileceği bir olay. biz insanların kalbinin derinliklerini bilemeyiz.
bu tarz kişilerde;
anlamsal düzlemde bakış gitmiş saf akılcılıkla ve kibirle veya nefsi isteklerle kalp artık kendi kendini yüceltmekten öte gitmemeye başlamıştır. kimi ateist vardır ki hala hakikate açıktır kimisi kendini kapatmıştır. ama burada şöyle bir espri var biz insanlar kişisel olarak kimseye bu sözü kullanamayız. belki de bir çırpınış içindeki ruhun haykırışlarıdır kendini aklama çabasını sürekli sürdürmek.
şimdiiiğ tanrı cepte! bu bir. mühür cepte bu iki. bi de bitane insan var bu da cepte etti üç. gelin bi oyun oynayalım. adı da kadercilik olsun. vira bismillah.
tanrı dediğimiz "varlık" (umarım yanlış kullanmamışımdır) her şeye muktedir her şeyi gren ve bilen varlık. ezeli ve ebedi elinde tutan bir varlık.
bir tane de insan var bu insan da tanrı'nın önünde esemesi bile okunmayacak bir iradeye sahip, güçsüz, bilgisiz ve aciz bir yaratık. buraya kadar doğru mu? gelelim işlerin çorman olduğu kısma. bu güçsüz insan bu aciz insan nasıl oluyor da kendi yazmadığı tanrısının yazdığı bir kaderden sorumlu tutulabiliyor? diyeceksiniz ki tanrı o'na akıl bahşetti. yahu etti etti de o aklı kullanamama yetkisini de vermedi mi? cüzi irade, bir anda ancak bir şey dileyebilen, iki şeye birlikte taallûk edemeyen insan iradesidir yani burada bu insancığımızın iradesidir bunun karşısında ise külli irade dediğimiz tanrının sonsuz iradesi vardır. sonsuz iradeye sahip bu tanrı cüzi irade verdiği bu varlığın kalbini mühürlerse bunun sorumlusu insan mıdır? tanrı mıdır? suçlu burada tanrı değil de insan mıdır? şey meselesi "şer şeytandan hayır allahtan" gibi. yani sorumluluğu bir üst "varlığa" yükleme meselesi.
işte bu durum (düşünüldüğünün aksine) insanın sorumluluktan kaçıp kendini hatasız ve üstün görmesinin sonucudur. insan sorumluluk almak istemez eğer işler yolunda gitmiyorsa, ortada bir salaklık varsa mutlaka karşı taraftır eksik ve suçlu olan. neden birisi size seslenip "sizin yüzde altmışınız salak" dediğinde hiç alınmıyorsunuz bi düşündünüz mü? cehennem başkalarıdır. amin.
bir evin kendi kendine varolduğunu su tesisatı, elektrik tesisatının evrim geçirerek geldiğini tuğlaların patlama sonucu binayı oluşturduğunu inşaat mühendisinin var olmadığını düşünen bir akıl ne kadar gerizekalı ise. insanında bigbangla tesadüfen oluştuğunu savunup, evrime inanıp allah ın var olmadığını düşünmek okadar gerizekalılıktır.
kalp düşünme organı olarak görüldüğü ve hafiften duygu sömürüsü yapan bir cümle olduğu için sık kullanılır, kalbi mühürlenmemiş olanların nasıl oluyorsa? insanlığınıda biliyoruz.
