türk milli takımının, ilk yarıda normal taktikle oynayıp dökülmesi, en az bir, en çok iki gol yedikten sonra döndügü taktiktir.
fatih terim de, sanki kendi verdigi taktik basarılı olmus gibi, 70. dakikadan sonra yazılarınızı çöpe attıgımız için üzgünüz, tarih yazmak biraz zaman alıyor, türü efelenerek, sanki kendi verdigi taktikmiş gibi basarıyı sahipleniyor, aslında takım 70 dakika fatih terim in taktigi ile dökülüyor, son 20 dakika allah ne verdiyse taktigi ile olmazı basarıp tarihi futbolcular yazıyor.
bu taktiğin en can alıcı yeri hücumda değildir defanstadır. mesala bir takım türkiyenin zayıf yanını keşfeder. ve o özelliğini kullanmaya başlar mesala çeklerde kolleri yada hırvatlarda kanatları veya isviçrede geriye kaçan adamlara atılan uzun topları her neyse. bu taktikleri işe yarar duruma göre 1 ya da 2 gol atarlar.sonra madem işe yarıyo diyip başka taktikle saldırmazlar.e zamanla haliyle rakibin bu organizasyondaki futbolcularda ya yorulur ya da bizimkiler artık alışırlar hep aynı adamlarla muhattap olmaktan ve taktikleri işe yaramamaya başlar.tam o ara bütün maç dinlenmiş hücum futbolcularımız devreye girr ve golleri sıralar.
sahane işleyen taktiktir. kullanan millilerimizi kucaklıyorum..
not: yer gok inlesin esliğinde entry girmek de sahane oluyormus bu da öyle bir paylasım olsun sizlere...
