maalesef içimde taşıdığım korku. sırf bu korku yüzünden çocuk yapmayabilirim.
ya düşünsene, şu muğla'da mı ne bir cinayet işlenmişti mesela, kızı varilin içinde yakmışlardı, ananı avradını sikeyim ben 25 30 sene emek verecem, emeği de siktir et benim canımın parçasına bir tane orospu çocuğu hem tecavüz edecek hem de vahşice katledecek. ben de bu herifi adalet mekanizmasına teslim edecem öyle mi?
bakın samimi söylüyorum, yapacaklarımın yanında ışid, naziler falan melek kalır. tarihin gördüğü en çılgın işkenceyi zevkle yapabilirim. acıyı hissetmesi, bayılmaması ve ölmemesi için özel bir doktor bile tutar, tüm teknolojik imkanlardan faydalanırım.
biliyorum hiçbir şey geri döndürmez ama o herifin aldığı her nefeste tarifsiz bir acı yaşaması ve bunu mümkünse uzun yıllar yaşaması içimi bir nebze soğutabilir.
şimdi kendimizi kandırmayalım, bu korku her erkeğe zaman zaman gelir. sonuçta o kız büyüyecek ve kim bilir üniversiteye gittiği zaman ne tür yalanlar atarak sizin zekanız ve onuruzla alay edecek.
korkanlar muhtemelen "etme bulma" mevzusuna takılacaklarını bildiğinden korkmaktadır. başkalarının kızlarına hallenirken iyi ama sizinkine hallenilirse namusunuza laf gelir allah korusun.
bu korkuya sahip olan zavallı olmanın ötesinde bir koca bir cahildir.
cahiliye devrinde kız çocuklarını diri diri topağa gömen zihniyetle aynıdır.
evlat sahibi olmak allahın bir ikramı, imtihanıdır.
çocuk olması, olmaması, kız veya erkek olması, sağlıklı veya hasta vs. bunlar tamamen allah'ın kuluna imtihan niteliğinde verilen veya verilmeyen işlerdir.
