"bay allah! sen kimsin ya? sen ne hakla kul hakkını affetmezsin ya? yani şimdi ben o kadar insanın hakkına girdim ama sen beni affetmeyeceksin öyle mi? bir kere haddini bil, haddini! haddini bilmezsen, bu milleeeeet 15 temmuz'da olduğu gibi sana haddini bildirir" şeklinde bir tepki gösterilesi yalan.
Kuran-ı Kerim her şeyi açıklar. Fakat bunu yorumlamak huşu ister, iman ister, akıl ister.
Ayetleri yorumlarken neden geldiğini, ne zaman geldiğini, öncesinde ve sonrasında neler olduğunu bilmemiz şarttır. ne kadar çok araştırırsanız ayetlerin güzelliğini o kadar iyi anlarsınız.
"Allah dilediği kimseleri bağışlar" cümlesini okuduktan sonra Allah her şeyi ve her günahı affeder demek yanlıştır. Çünkü Kuran'daki ayetlerin hepsi vuku bulan yada bulacak olan olayların üzerine gelmiştir.
"Nisa 49 ; Kendilerini temize çıkaranlara ne dersin? Hayır, Allah dilediğini temize çıkarır ve kimseye kıl payı kadar haksızlık edilmez."
"Kıl payı kadar haksızlık edilmez" diyen Rabbim, şirk koşmayan ama tecavüz edeni affeder düşüncesinde bulunmak bence deliliktir, cahilliktir. Dini kötülemektir.
sürekli dümdüz okuduğunuz ayetleri yorumlayarak dini kendinizce çıkmaz sokağa soktuğunuzu sanıyorsunuz. Aslında çıkmaz sokakta duran sizsiniz ve o çıkmaz sokağın içinden Allah'ın ayetlerini yalanlayıp, çarptırmaya çalışıyorsunuz. Allah size hidayet etsin inşallah.
allah diye bi şey olmadığı için önemi olmayan mevzu
mantıklı düşünün.
allah varsa. biz sadece oyuncaklarından ibaretiz. neden mi?
çünkü şeytan olmazsa bizi kötü yola sevkedecek bi şey de olmazdı. kötülüğün timsali şeytan neticede.
peki şeytan nedir? melek.
allah şeytanın ilerde kendisine isyan edeceğini bilmiyor muydu? biliyordu.
bunu bile bile onu yarattı ve o da kötülüğün timsali oldu.
böylelikle oyun parkı kuruldu. iyiler ve biat edenler ödüllendirildi, kötüler yakıldı yıkıldı.
şeytanı yaratan da allah. onun isyan edeceğini bilen de allah. hatta insanı yaratıp onun isyan edeceğini, kendisine iman itimat etmeyeceğini bilen de allah.
bomboş bi sirk. gereksiz, amaçsız, niteliksiz koca bi boşluk.
inançların tek görevi vardır. büyük kitleleri belli düşünceler etrafında toplayıp kontrol edebilme gücü. bu yüzden ortaya çıkmış ve yayılmışlardır. inançlar, dinler sarsılır ve ortadan kaldırılırsa nasıl bi tablo açığa çıkar kestirilemiyor çünkü insanın özü ne denli karanlık şu an bilinmesi güç. ben kendimi bilirim ama inançlı geçinenler tüm inançların safsata olduğunu anladığı an nasıl bi benliğe dönüşürler orası muamma. öldürürler mi, yakar yıkarlar mı, katlederler mi, severler mi, üretirler mi, saygılı olurlar mı vs hepsi muamma. bunları çizgide tutan tek şey inanışlar. onlar da ellerinden alınsa ne yaparlar meçhul.
inançlılar bizlerden nefret eder genelde. allah düşmanlarıııı kafirleeerrrr bla bla diye. biz ise kimseden nefret etmeyiz inançları yüzünden. ben insana yaptıkları üzerinden yaklaşır, yorumlarım. fakat inançsız biri beni sadece inançsız olduğum için gözünde pekçok konuma oturtup kararını çoktan verebilir. peki inanç diye bi şey olmasaydı o ne durumda olurdu? işte tamamen muamma, muallak.
inanç bu yüzden şu an için gerekli. toplumlar yeterli eğitime sahip değil çünkü. yüzyıllar içerisinde eğitimler sağlandıkça inançlara ihtiyaç da kalmayacak. o zaman insanlık daha uygar bi medeniyet uğruna hep beraber çalışmaya, üretmeye ve keyifli vakit geçirmeye başlayacak, bunu devam ettirecek. eğitim her şeydir.
