bütün insanları müslüman yapmakla alakası olmayan, iyi bir insanın özünde masumiyeti ve hakkaniyet temelini arayan korkudur. her korku insan yaşamında büyük rol oynar, kimi kendi menfaatleri doğrultusunda iyi bir otokontrol sistemi olan allah korkusunu kişisel amaç ve çıkarlarına kullanır. kimi içinden gelerek yanlışa ışık göstermek için. neye göre kime göre kuralı olan kolaycılık ise en büyük sahtekarlıktır. kendini kandırmaktır.
bütün insanları müslüman yapmak varken, yapmak istemeyen: ''ben cehennemi insanlarla dolduracağıma dair kendi kendime and içtim'' diyen tanrı'dan korkmaktır.
allah'a tapma nedeni degildir. insanin gercekten vicdani varsa ve sesini duyuyorsa, allah korkusu gibi zorlama bir ahlaka ihtiyaci olmaz.
allah'a tapilir, allah sevilir. butun alemlerin yaraticisi o'dur, en buyuk allah'tir. hayat bir futbol maciysa, o, hakemdir. herseyi gorur ve bilir.
boyle bir varligi kim sevmez ki? hasa sevmemek ne demek.
ama allah korkusunun bununla ilgisi yok. cidden vicdani olan bir insan zaten allah'tan korkup korkmayacak durumlara getirmez kendini.
beraberinde allah sevgisini getiren ve herkeste olan korkudur. kimisinde vuku bulmuştur kimisinde bulacaktır.
edit : allahtanda mı korkun yok bre zındık.
edit 2 : bak hala..
nedense allah sevgisinin üstüne çıkan duygudur bu korku. halbuki severek daha da bağlanıp, iyi bir kul olabilirsin. korkarak kalben ve manen tam anlamıyla bağlanamadığını gösterirsin yaratıcına.
Hafriyat Karaköy'ün Alternatif Seçim Afişleri sergisinden sonra hazırlamış olduğu ikinci karma afiş sergisi. 10 Kasım - 2 Aralık 2007 tarihleri arasında gerçekleştirildi. Sergi basında büyük "yankı" buldu. Serginin duyurusunda itibaren, daha afişerli görmeden başlayan karalama kampanyası, basının polisiye olaylara olan "sevgisi" sergiyi gündeme taşımış olsa da serginin amacını gölgeledi. Seyran Deniz'e ait ekmek kuran çarpsın temalı eseri pek anlamlı bulduk, demeden edemedik.
ister ateist ister mümin olsun herkesin yüreginde olmasi gereken korkudur. cünkü bir gün hesap vereceği (ister ahirette ister dünyada) korkusu insanlarin yüreginde olsa eminim bu dunya daha yasanabilir bir yer olurdu.
şimdi bana ateistler kizabilir. ama sunuda eklemem ve de acmam lazim dünyada bir adalet vardir. sen ne yaparsan karsiliğini alirsin. iyilik yaparsan iyilik pustluk yaparsan karsiliğinda pustluk alirsin.
dinen öbür dünya da cennet cehenem vardir. ammavelakin bu dunyada cennet cehennem vardir. misal olarak haramla beslenen, haksizlikla beslenen kişiler can verirken eziyet cekerler ve can veremezler.
ama hakca adaletle ve insanlik örneği olanlar ölüm yataklarinda eziyet cekmeden can verirler.
insanda olması gerekendir. şu bir gerçektir ki bir insanda allah korkusu yoksa o insandan her şey beklenir...allah korkusu ve tabi sevgisi olmayan bir insanın kaybedecek bir şeyi yoktur..dolayısıyla her şeyi yapar..canı ne istiyorsa..
çoğu kişinin "ben Allah'tan baska kimseden korkmam" dediği hâlde, onun yanında birçok şeyden daha korkması durumundaki yalan kaynağı ve artistlik yapma noktası.
Allah'ın rahmeti çok güzel olabileceği gibi byine aynı şekilde hakedenlere çektireceği acılarda şüphesiz büyüktür.