3 ay önce şirketten sirke aldım. yani izinsiz aldım. geç olduğu için girdim mutfağa ve 1 tane açılmamış sirke şişesini çaktırmadan çantama atıp eve götürdüm. bakkalda sirke 2-3 liradır ama aldım işte. üşendim bakkaldan almaya ve sirke şişesini çantama koyup eve gittim.
o gün bu gündür her salata yapışımda, her çorbaya sirke koyuşum da, ne bileyim dolabı açıp her sirkeyle göz göze gelişimde pişman olurum. içim cız eder. dişimi sıkarım.
ulan amk üzümlü sirke de vardı orda ben gitmişim elmalısını almışım. insan bi etiketine bakar. ben üzümlü seviyom amk.
ehehe şaka şaka entryi sıçmadan bitiremem ben. tatilim bitti ve bugün bakkaldan alıp yerine koydum. allah korkusu herkeste olmalıdır.
bir anne çocugunu ateşe atmak istemez. bir anne evladını ne kadar seviyorsa allah bundan kat kat daha seviyor. o bizi ateşe atmak için yaratmadı allah sevgisi de korkusu da her noktada allah aşkına çıkar.
allah'ı, o'nun istemeyecegi birşey yapmaktan çekinecek kadar sevmektir. allah korkusu olandan korkulmaz. çünkü o, muhammed ül emin (s.a.v.)' in ümmetidir.
Ne Kur'an da ne de hadislerde Allah'tan korkunuz diye bir ibare yokken bunun toplumda böylesi deklere edilmesi düşündürücü olduğu kadar üzücüdür de. Konu ile ilgili kullanılan fiil hüşu etmek olup, bunun bildiğimiz anlamda korkuyla alakası yoktur. Bu fiili ancak ve sadece sevgiden yola çıkarak, ve sevilene karşı duyulan özlemle, aşkı done olarak alarak açıklayabiliriz. işbu sebeple kulluğunu yeterli biçimde yerine getirememenin oluşturduğu pişmanlıktır hüşu duymak. Kaldı ki yukarımda girilmiş olan entrylere de göz attığımda rahatlıkla diyebilirim ki:
- bizi ateşe atan(atacak olan) allah değil nefsimiz olacaktır. Şöyle ki özü ağaç olan odunun özü gene ağaç olan kağıdı yakmasından nasıl ki şaşırılmıyorsa bunda da garipsenecek hiçbir şey yoktur.
- ibadetler kesinlikle Allah'a yapılmamaktadır, Allah'ın ne bizim ibadetimize ne de dualarına ihtiyacı vardır. Zira bu cümlenin kendisi dahi içinde gizli şirk barındırmakta, çünkü Allah'ın ahadiyetini iyiniyetle dahi olsa yok saymakta ve ikilik oluşturmaktadır. Tabii bunun en büyük sebebi, bize küçük yaştan itibaren öğretilen daha doğrusu dikte ettirilen, irade-i cüz ve irade-i küll ikiliği(!) gibi veya Allah'ı herşeyden uzakta gökte bizi yöneten gök-tanrısı gibi gösteren, dinde ve hadislerde yeri hiç olmayan şeyleri varmış gibi empoze eden, yanlış yorumlarla bezenmiş din kitaplarıdır. Hz peygamber efendimizin dediği üzere ibadetler kesinlikle cennete götürücü değil sadece bunu kolaylaştırıcılardır.
Yapılması gereken Allah'tan korkmak değil ona hüşu beslemek olmalıdır, tabii ki nasiplenebilene.
tarih boyu insalar korktukları çekindikleri şeylere tapmışlardır sonra gelmiş geçmiş yerlerini başkaları almıştır.ancak korku ile nasıl yürür korkutmak aslında acizlik değilmidir saygı ve sevgi korku ile elde edilemez ki peki böyle ise allah neden hep korkutmuştur insan oğlunu.
kıçında şimşekler çaktırmak yoldan çıkmış olanları felekate uğratıp yok etmek nereden buluyor kendinde bu hakkı allah varsa kader varsa yanlış yapan insana yanlış yapması için tüm materyalleri verip sonra ne diye yaptın demek nasıl bir sapkınlıktır.
seçim şansından bahsediyor özgür iradeden, sen verdinmi ona böyle bir şans nerede nasıl kimden ne şartta doğacağını nasıl bir hayat süreceğini bu dünyada ki herşey başka herşeyle bir şekilde bağlı ise evrende bir toz zerresi kadar yer kaplamayan insan mı sorumlu bütün bu olanlardan şahsım adına hayır ben yönetsem böyle olmazdı bu yüzden böyle bir hakkın yok denilesi durum korkuyla sevgi saygı olmaz olduramazsın.
allah tan korkmaktan ziyade, onun şefaatini kazanamamaktan korkulur. ayrıca bu dünya da "iyi" denen birşey varsa bunun başlıca nedeni allah rızası kazanmak içindir, varın siz ona allah korkusu diyin.
