anne sevgisi ve anne korkusu bağlamında bakılması gerekir. allah ın şevkati ve biz kullarına olan şiddeti annenin evladına olanınki ile aynıdır. (bkz: paralel mantık).
Herkes ameli ile Allahı hisseder.
Ameliniz korkulacak türden ise korkarsınız.
Ameliniz sevilecek türden ise seversiniz.
Ancak ne olursa olsun sevmeden de olmaz.
sadece korkmak samimiyetsizlik, bir nevi stockholm sendromu olarak değerlendirilebilir.Sevgi ise çok farklı sonunu düşünmeden bir menfaat beklemeden(cennet- cehennem)olduğu gibi içten.Yunus Emre'nin dediği gibi
işidin ey yârenler
Kıymetli nesnedir aşk
Değmelere bitinmez
Hürmetli nesnedir aşk
Dağa düşer kül eyler
Gönüllere yol eyler
Sultanları kul eyler
Hikmetli nesnedir aşk
Kime kim vurdu ok
Gussa ile kaygu yok
Feryad ile âhı çok
Firkatli nesnedir aşk
Denizleri kaynatır
Mevce gelir oynatır
Kayaları söyletir
Kuvvetli nesnedir aşk
Miskin Yunus neylesin
Derdin kime söylesin
Varsın dostu toylasın
Lezzetli nesnedir aşk
son zamanlarda gördüğüm en mantıklı ve manidar karşılaştırma.
ben şöyle açıklayayım;
bir çocuğu cehennem korkusu ile büyütürseniz allah'tan korkar, lakin bir çocuğu iyilikle, güzellikle, saflığını yok etmeyecek örnek davranışlar ile büyütürseniz, insanları, diğer canlıları ve insanı yaratan allah'ı sever.
allah'tan korkmamalı, onu sevmeli. ben cehennemi tanımadım. tabii olarak bugüne kadarda cehennem korkusu ile yaşamadım. çünkü ailem beni böyle yetiştirdi.
