bazılarını "allah'tan niye korkulur ki?" gibi düşüncelere sevk edebilir. ben şöyle açıklayayım bu durumu; "allah'tan kork", "allah'tan da mı korkmuyorsun?" gibi seslenmelerimiz vardır: bizim bunları söylediğimiz kişiler, göz göre göre adaletsizce davranan, suç işlemekten çekinmeyen, hesap verme gibi bir derdi olmayan (en azından öyle görünen) kişilerdir. kişilikleri kendi çıkarlarından yahut kendi çıkarları doğrultusunda yandaş bellediklerinin kârından öte eyleme razı olmaz. ahlakları bozuk ve bunun bilincinde olan insanlara şaşırmamak elde değildir. allah'ı hiç mi düşünmez bunlar? işte şaşıran, allah'a inanan ve varlığının farkında olan insandır.
bazıları da der ki; ya allah olmasaydı? o zaman, hesap vermeyeceğimiz için her türlü kötülüğe nail mi olurduk?
-hayır tabii ki. biz korku ve baskı hisleriyle inanmıyoruz allah'a. güzel ahlakın temelini sağlamasını, bir gün hepimizden hesap sorulacağı bilinciyle toplumu daha düşünceli olmaya itmesini ümîd etmekteyiz. boşvermişlik hissi ve tesadüfi olgunluk devreleri içerisinde değiliz; sürekli olgunlaşan, yaşamı tümüyle ele alarak anlamlandıran bir inanca sahibiz. bir eylemde bulunurken etkisinin kimlere ne olacağını düşünmeyenin hâli yamandır. empati denen olgu çoktandır hem türk kültürü'nde, hem de islam kültürü'nde yer alır. islam'dan nasibini almayanın, tefekküre zaman ayırmayanın ya zahiri sorunlarla boğuşacağı, ya da körelen vicdanıyla kişiliğinin de, gözlerinin de kararacağı ve doğruluk yolundan sapacağı aşikârdır.
siz, siz olun neyi eleştirdiğinizi, neden eleştirdiğinizi bilin. iyi niyet, içinizden eksik olmasın. öfkenize gem vurun.
korkaktır. ensesine vur lokmasını al insanıdır. ama doğrudur kendisinden kötülük gelmez, bir de allah diye inandığı şey var olsa sevilir ancak ne yazık ki enayilik yapmaktadır.
kendi iradesini asla öğrenemeyeceğiniz kişidir. zira yaptığı ya da yapmadığı şeyi onaylayıp onaylamadığını da bilemezsiniz. onun ölçütü allahtır , o he derse yapar he demezse yapmaz.
açıkçası sadece islam emretti diye bana iyilik yapan biri yerine iradesi ile doğal davranan biri daha insan gelir. en azından samimidir.
yavşak insanın tekidir.insanın hası allah korkusu olan değil Allah sevgisi olandır.Allah'tan cehennem nedeniyle korkan zevat dünyada da kendinden güçlü üst mevki her insandan da korkar.Zira güçlü mevkiler de pekala insana bu dünyada cehennemi yaşatabilir.
kendi kendisine bir korku yaratmış insandır. takıntıya yatkın beyinlerde psikoloji bozabilir bu korku, ticarete yatkın beyinlerde de yavşaklığa yol açabilir.
ikiye ayrılır.
1. körü körüne dayatmayla anlatılmış bir allah Korkusu olan.
2. Allah'ın kulunu ne kadar çok sevip merhamet ettiğini bilip saygı manasında korkan insandır.
Allah korkusunu dünyevi korkudan ayıran insandır. Allah korkusunun Allah sevgisine ve muhabbetine götürdüğünü bilendir. Aynı zamanda hayatını karmaşık düzene değil tek gerçeğe teslim eden ve şaşırtacak derecede hassas ve attığı adımı tartabilen insandır.
Doğru , dürüst , ahlaklı , iyi kalpli değilse bile sırf allahtan korktuğu için yapmak istediklerini yapamayan insandır. Korkmasa görürdüm ben onu. Ha birde cidden düzgün , iyi niyetli insanlar vardır ki onları da tebrik etmek gerekir.
Din için vazgeçilmez insandır zira her din " inanmazsan sikerim suratını " minvalinde çağırır "iman edenleri". Hacı dinimiz şöyle, hususlar şöyle, dilerseniz inanırsınız, dilerseniz inanmazsanız şeklinde bir din yok, olmayacaktır da.
