ateistler tarafından allah ın varlığının mümkün olmadığını göstermek için sorulan sorudur. köşeye sıkıştırma sorusu yani. oysa az biraz felsefeye hâkim olsalar sorudaki mantık hatâsını çözebilirler.
''hayır yaratamaz'' cevabı verilse ''her şeye kâdir olduğunu iddia ettiğiniz allah demek ki yok.'' derler.
''evet yaratır'' cevabı verilse ''öyle bir taşı yaratırsa kaldıramayacak ve her şeye kâdir olamayacaktır.'' derler.
felsefe literatüründe bu soru 'mutlak kudret paradoksu' olarak geçer. Bu paradoks din felsefecileri kadar, john mackie ve paul kripke gibi ateist felsefeciler tarafından da allah ın varlığı aleyhinde geçerli bir argüman olarak kabul edilmemektedir. zaten aklı başında olan her insan soruda bir bit yeniği olduğunu anlar yoksa basit bir soruyla allah ın varlığı çürütülebiliyorsa sayısız akademisyen neden makale yazsın ki yıllardır?
Allah ın isimlerinden birisi kâdir-i mutlak, yani her şeye gücü yeten'dir. Şimdi sorudaki allah kelimesini onun sıfatıyla değiştirip ne olduğuna bakalım.
''Her şeye gücü yeten bir varlık, gücünün yetmeyeceği bir şey yaratabilir mi?''
'Her şeye gücü yeten'in gücünün yetmeyeceği' ifadesi çelişkili ve hatâlıdır, bu yüzden hatâlı sorulara evet ya da hayır diye cevap verilemez. Tıpkı 'evli bekâr' ya da 'dört kenarlı üçgen' gibi paradokslarda olan mantık hatâları gibi.
işte bu mantık hatâsı ve çelişki allah ın kâdir-i mutlak olmasına zarar vermez. Zaten tüm din felsefecileri ve din âlimleri kâdir-i mutlak ismini ''mantıksal olarak mümkün olan her şeyi yapabilme gücü'' olarak tanımlar.
Şöyle örneklendireyim size. Meselâ kuran'a baktığımızda kâfirlerin allah için çocuk edindiği iddiasını görürüz. Allah kuranda bu iddia için cevap olarak ''hayır öyle bir şey yok'' denilmesi yerine ''de ki:o bundan münezzehtir.'' şeklinde bir karşılık verilmesini istiyor. Biz burdan, allah için bâzı şeylerin mümkün olamayacağını anlayabiliriz. Dolayısıyla kâdir-i mutlak ismini ''mantıksal olarak mümkün olan her şeye gücünün yetmesi'' şeklinde tanımlamak mantığa en uygun olanıdır.
Skolastik felsefenin en büyük ismi olan ve ''inanmak için bilmek'' önermesini katolik kilisesine bile kabul ettiren aquinolu thomas az önce kullandığım tanımı günümüzden 800 yıl önce kaleme alarak literatüre sokmuştur zaten.
Tüm bunlara rağmen bir ateist ''ben mantık içeren bu tanımı kabul etmiyor ve kâdir-i mutlak sıfatını mutlak şekilde her şeye gücü yeten olarak tanımlıyorum'' dese bile sorun olmaz. ünlü fransız filozof descartes tanrıyı ''mantık kurallarının üzerinde olan bir varlık'' olarak tanımlar. Bu tanımdan yola çıkarak eğer allah mantık yasalarının üstünde bir varlıksa bu onun çelişmezlik yasasını çiğneyebileceği anlamına da ulaşırız değil mi? Bu durumda allah hem kaldıramayacağı bir taş yaratabilir, hem de sonradan o yarattığı taşı kaldırabilir.
Cabbar yetkiliniz katmerli hedonist haftaya bir başka konuya parmak atıncaya kadar esen kalın.
önerme yanlış bir kere,
bu ifade ile allah ı kişiselleştirmiş oluyorsunuz, ki bu da islama göre haramdır ,günahtır.
allaha herkül muamelesi yapmaktır.
allahın varlığını böyle saçma örneklerle açıklama yoluna girmekse, mantıksızdır.
Allah'ın yaratma gücünün ve hümük gücünün bir sınırı yoktur. Allah c.c senin akılının bile alamayacağı bir taşı yaratıp ona kalk demesiyle onu kaldırır. he örnek istiyorum diyenler kainata baksın milyarlarca gezegeni nasılda ayrı yönlere hareket ettiyor. hala akletmiyecekmisiniz denilir.
hemen hemen her platformda cevabı verildiği halde araştırma zahmetine katlanmayan cahil ateistlerimizin bilmem kaç yıllık çürütülmüş argümanı her seferinde sormasına rağmen dalga geçirilince kızmalarına vesile olan klişe sorudur.
the possible or impossible for allah most high involves the divine attribute of qudra or omnipotence, "what he can do". this attribute in turn relates exclusively to the intrinsically possible, not to what is intrinsically impossible, as allah says, "Verily Allah has power over every thing" (Qur'an 20:29), "thing" being something that in principle can exist. For example, if one asks "Can Allah create square circle?" the answer is that His omnipotence does not relate to it, for a square circle does not refer to anything that in principle could exist: the speaker does not have a distinct idea of what he means, but is merely using a jumble of words.
Similarly, if one were to ask, "Can Allah terminate His own existence?" the answer is that the divine omnipotence does not relate to this; it is intrinsically impossible (mustahil dhati), for the divine nature necessarily entails the divine perfections, of which Being is one. It is impossible that Allah could cease to have this perfection or any other, for otherwise He would not be God.
There are thus things that are necessarily true of God (that He cannot not be); and their opposites, things which are necessarily impossible of God. In terms of the question above, the choice to forgive everyone, that is, to simply suspend the implications of the Qur'anic verses and hadiths that indicate that some classes of people will never leave hell, is not intrinsically impossible (mustahil dhati) for Allah, in that it does not involve something inherently impossible as does the square circle, or negate something inherently true by the very nature of the Divine. Then why didn't any scholar ever think of it? Because for Islamic orthodoxy, there is another class of both the necessary and the impossible that the divine attribute of omnipotence (qudra) has no relation to; namely, that which is necessary or impossible because, although not so a priori, it has become necessary or impossible by being connected with the knowledge ('ilm) of Allah and His beginninglessly eternal attribute of speech, in His informing us of it.
For example, Abu Lahab was born with apparently the same chance as anyone to hear the Prophet's message (Allah bless him and give him peace), enter Islam, and reach paradise. But when he persecuted the Muslims, and surat al-Masad (Qur'an 111) was subsequently revealed, and Allah manifested His beginninglessly eternal knowledge that Abu Lahab was of the people of hell. Although initially this outcome was merely contingent and possible, when the eternal Word of Allah connected with it, it became necessary, final, and inabrogable, for Allah only informs of what is in His knowledge, and His knowledge only conforms to what truly is, which is why no one alters the words of Allah (Qur'an 6:34), for otherwise His words would express ignorance, an attribute impossible for God, or lies, which equally contradict the nature of the Divine.
----
hıristiyan versiyonuyla fazla ilgilenmediğim için onu da bir zahmet araştırmacı ateist kişilikler google'lasın. bu arada, çok bilgili falan olduğunuz için ingilizce alıntı yapmayı uygun gördüm.
