allah ile kul arasına girmek kimsenin haddine olan bir şey değildir. insan ne yaparsa yapsın hesabını allah' a verecektir, lafı farklı bi tarafından anlayan insanlara değil.. o insanların inancından da şüphe etmek gerekir, zira her şeyleri göstermedir. allah ile onun arasına kimse girmesin diyedir.*
bir yerinde yanlışlık olan mevzudur
madem allahla kul arasına kimse giremiyor.
bu kadar şeyhi, şıhı, hocaefendisi, ermişi, dervişi, hocası, türbesi ne iş yapar.
allahla kul arasına girmeyiz diye bir iddiası olmayan hristiyanlıkda bile sadece papa var.
yahu yoksa biri bizi yiyor mu?
aslında saçmalık olmayan saçmalık. yani, Allah hiçbir kulunu başka kul aracılığıyla yaratmadığına göre, ilah-kul ilişkisi -araya girdiğini iddia edenlere rağmen- ancak ilahla kul arasındadır.
irşad konusuna gelince, insana bilgeliği ve hayatı doğru anlamayı öğretmek ile din kahyalığı yapmak arasındaki fark irşad ile tüccarlık arasındaki farka eşittir.
siz girin efendim, siz girin..
herşeyin en iyisini, en doğrusunu siz bilirsiniz, siz giriverin!
yahu kardeşim kime ne kimin neye inandığı?
Allah seni mi sorumlu tutacak benim kılmadığım namazlar için, sana mı sevap yazacak ettiğim dualar için? her koyun kendi bacağından asılır ve ayrıca dinde zorlama yoktur.. dolayısıyla allah ile kul arasına kimse giremez..
bilgilendirmenin ayrı dayatmanın ayrı olduğunun farkına varılmadan oluşturulmuş cümle. keza bilgilendirmek de kişinin bilgilenmek isteğiyle uyuşur vaziyette olmalıdır. kişinin bilgilenmeyi istememe gibi bir hakkı vardır. eğer bilgi de bu şekilde istenmediği halde verilmeye çalışılıyor ise sonuç gene dayatmadır. ve dayatma gören kişi ise eğer ki; allah ile kul arasina kimse giremez diyorsa bu saçmalamak değil, saçmalığı engellemek içindir.
inandığı kutsal kitap bile dinde zorlama yoktur diye bahsederken, saçmalık diye damga vurup aslında saçmalığın daniskası örneğini gösteren insanın kendi kendine çelişkiye, gülünç duruma düştüğü durumdur.
peygamberler toplumu düzene sokup onlara yön verip, tanrı'nın elçileri olarak görevlerini layıkıyla yerine getirip, görevlerini tamamlamışlardır.
ve bunun ışığında indirilen kitaplar, geleceğe dönük zemini hazırlayıp günüzüme değin ulaşmış ve dolayısıyla din kavramı; iyliğin, kötülüğün, tanrı'nın varlığı gibi evrensel bir konu olarak beyinlere işlemiş ve bunun sonucunda artık inanıp inanmama meselesi kişilerin kendi vicdanına bırakılmıştır.
artık bu saatten sonra da tanrı'nın cellatları rolünü oynamak, kul ile tanrı arasına girip inançları sorgulayabilme cürretini gösterebilmek, ne kadar müslüman olunduğunun açıkça gözler önüne serer.
hristiyan inancına göre gayet güzel girebilir güzel kardeşim.ha biz müslümanız bizde inandığımız allah'la aramıza feriştahı gelse giremez.
tanım:allah ile kul arasina kimse giremez sacmaligi aslında saçmalık değildir.
"Allah ile kul arasına kimse giremez" ibaresinden kasıt,"hiçkimse benim ibadetime ve yaşayışıma karışamaz"ise doğrudur.ancak bir de şöyle bir durum var,Kur'anda sık sık emr-i bil ma'ruf ve nehy-i anil münker ibaresi geçmektedir.bunun anlamı "iyiliği emretmek,kötülükten sakındırmak" olarak tercüme edilebilir.yani baba-anne çocuklarından sorumludur mesela.bir babanın çocuğuna "haydi oğlum namaz kıl"diye uyarıda bulunması,bir arkadaş grubunda bir kişinin "arkadaşlar bu yaptığınız Allah'ın hükmüne aykırı"demesi gibi durumlar,Allah'In kulunda olmasını istediği şeylerdendir.
Hz.Peygamber s.a.v. :"bir yerde kötülük gördüğünüz zaman onu elinizle düzeltin,elinizle düzeltmeye gücünüz yetmiyorsa dilinizle düzeltin,dilinizle de düzeltmeye güç getiremiyorsanız,kalbinizle o kötülüğe buğz edin(yani o kötülükten nefret edin.)bu ise imanın en alt derecesidir" demekte.bu da islam'ı vicdanlara hapsedilen bir din olmaktan çıkarıp hayatın merkezine oturtuyor ve çevrede olup biten hususunda insanları doğru davranışı göstermeye yöneltiyor.
islam'ı basit bir vicdani olay ve salt ibadetler seviyesine indirgeyenlerin sık sık başvurdukları"dinde zorlama yoktur"ayetidir.halbuki bu ayetin devamı okunsa,bu ayetin müslüman olmayanların zorla müslüman yapılamayacağına dair bir uyarı olduğu kolaylıkla anlaşılabilecektir.yani hiçkimse zorla müslüman yapılamaz,ama müslüman olduğunu ifade eden birisi,kendi sorumluluğunu yerine getirmede tek yetkilidir,lakin çevresindeki insanların onu uyarması,hatta onu hata çemberinden çekip alması son derece isabetli bir tutumdur.göz göre göre ateşe yürüyen birini ya da uçurumun kenarında ayağı kaymak üzere olan bir kişiyi elinden tutup "kendine yazık etme"demekle eşanlamlıdır müslümanlık.
elbette her koyun kendi bacağından asılır,lakin o koyunun kokusu bütün şehri sarmaya başladığında o artık sadece koyunun meselesi değildir.
kendi dinine karşı çıkan, üstelik bunu sadece diger insanlara laf edebilmek için yapacak kadar kendinden geçmiş zihniyetin düşünce yapısıdır. beyincikleri çapında bir başka din yaratmış ve bunu köpükler saça saça dinin özüne yamamaya çalışmaktadırlar.
sizi allah'a havale ediyorum canım. o işini bilir elbet.
allah'la kul arasına bazı insanların girmesi veya aracı kabul edilmeleri şirktir:
zümer 3: Kesinlikle, din sadece ALLAH'a aittir.* O'nun dışındakileri evliya* (dostlar) olarak edinenler, "Onlar bizi ALLAH'a daha fazla yaklaştırsın diye biz onlara tapıyoruz." (derler). Ayrılığa düştükleri bu konuda onların arasında ALLAH karar verecektir. ALLAH kuşkusuz, yalancıları ve nankörleri doğru yola iletmez
allah'a ulaşmak için hangi kullardan icazet almalıyız diye sorulmasına sebep olacak bir tespittir. kullar salak (!!!) olduğu ve nasıl ibadet edeceğini bilemediği için dini çok iyi bilen, kendini peygamber sanan insanlar allah'la kul arasına girer ve inananları bir güzel yönlendirirler.
