incilde isa peygamber ile şeytanın arasında geçen diyaloğu hatırlatmıştır. isa peygamber yüksek bir yere çıkar. şeytan, 'eğer allah varsa seni korur, seni koruyacağını vadetti. atla bakalım ölecek misin?' der. isa peygamber çok güzel bir cevap verir: 'allah bizi imtihan eder, ama kulun Allah'ı imtihan etme hakkı yoktur.'
Yokluğunu bu kadar şevkle ispat etme gayesinde olan insan içten içe varlığının farkındadır. içindeki kargaşa onu yok saymaya iter.
Mucize arayan dönüp bi etrafına, bi kendisine ve evrene baksın. Hayat başlı başına bir mucize zaten.
Kalp karardıysa gözün görmemesi doğaldır.
Bu kolay bir istek olmuş. Olsa bile 'tesadüfen oldu, öyle denk geldi' diyebilir insan. Ne bilim, insan gerçekten emin olmak için hortum falan gibi, daha nadir görülen bir şey ister.
rab isa bir olayda bu durum hakkında şöyle karşılaşıyor, şeytan onu yüksek bir yere çıkarıyor( artık neresiydi tam aklımda değil) sonra ona eğer sen tanrının oğluysan buradan atla sen daha düşmeden seni koruyacaktır gibi bir şey diyordu. isa' da tek cümleyle veriyor" tanrı sınanmaz" diye böyle bu durum da ona benziyor gibi.
