yahu allah kendine inanmayan bi yaratığına neden maddi yardım yapsın? çalışıp kazananlar eşek mi- ? git çalış kazan. Herşeyi devletten beklememeyi öğreneceğin gibi allahtan da beklememeyi öğrenmen gerek.
not: paranın hayati önemini bilmem ama allah öyle dolu dolu var ki yaşaman için oksijeni yaratmış. Yaşa, çalış para kazan diye. Balık tutmayı öğreticek sana bir gün. endişelenme.
akıllıca olmayan önermedir. zamanında öyle bir kabus gerçekleşmiştir, borç mantığı meydana gelmiştir. şimdi ise borçlu olarak doğan milyonları görebilirsiniz. daha mantıklı önerme için:
2 rekat namaz kılmak zorgelmiş insan söylemidir. özgürlük adına her şeyi yapabilmek için kendi bünyesinde yaratıcının yasaklarına duyduğu kini yaratıcıyı yok saymak gibi bir ahmaklıkla kapamaya çalışmaktan öte bir şey değildir. bir insanın zaman zaman ne kadar adi ve bayağı bir hal alabileceğinin göstergesidir. doğumuna vesile olan anne ve babasına olan saygı ve sevgisinden de endişe duyulur bunların. mevzu kesinlikle allahın var olup olmaması değildir. sadece yapılacak her türlü şerefsizliğin vicdanen azap vermemesi için kişinin kendini kandırmasıdır. diyelim ki allah yoktur. bizim kaybımız var mıdır? elbette yoktur. sağlıklı bir hayat geçirmiş olarak ölürüz. ama ya varsa. işte o zaman yüzleşme zamanıdır. kısacası, inançsız insan başıboş bir köpek gibidir. ne zaman ne yapacağı belli değildir.
eğer bir kişi allah'a inanmayacaksa ne olursa olsun inanmaz. gökten para da yağsa tüm istedikleri de olsa inanmaz. madem ki allah'a inanmaya meylin var önce istemekten başla, sonra allah'ı aramaya başla. ayın ikiye bölünmesine, miraç mucizesine de sihir demişlerdi reddetmek için. halbuki ispatlanmıştı da reddettikleri şeyler. aslında durum allah'a inanmamak değil, var olan gururdan dolayı inatla reddetmek. yoksa ebu cehil de biliyordu bal gibi son peygamberin hz. muhammed(s.a.v) olduğunu. ama gururları ve makamlarını bırakamama dürtülerini yenemiyorlardı. eğer kabul edeceksen allah'ın varlığını gökten para beklemek yerine çevrende ne varsa sorgulayıp aramaktan başla.
