afedersin; bir taraf tutuştuğunda veya sevdiğin ağır/çözümsüz hastalığın pençesindeyken... öyle durumlar var ki, delikanlılığı s*kip ya da silip atıyor...
zıbarmaya yakınken. (uçak türbilansa girdiğinde filan; ama ben tırssam da, yine de "hatalarımı biliyorum allah'ım, şimdi sana yalvarsam üçkağıtçılık mı olur" diye içimden geçirmiştim; çok şükür ki o birkaç sefer (trafik kazası, türbilans, vb= geberip gitmedim.
bir de tabi, en mutlu olunduğu anlarda, bunun tadını çıkarabilindiğine göre insanın daha bilinçli olması daha iyi olacaktır, sadece ölmeye yakınken değil.
çaresiz kalındığında, canınız yandığında, korktuğunuzda, kendinizi ölüme yakın hissettiğiniz zamanlarda ve her şeyin normalden çok daha iyi, hatta mükemmel olduğu zamanlarda.***