savunma mekanizmaları ile açıklanabilecek bir şey. aslında allah gibi komik gelen bir kelimeyi sürekli telaffuz ederek türlü bokları yiyen, girmediği pislik kalmayan insanlardan nefret etmektir. bu kötü insanlara olan nefret, sadece söz konusu hayali objeye yansıtılır.
daha çok akıl vb şeylerle ilgili değil de tamamen kişisel, öznel olarak duygularla alakalı bir şey. ne bileyim, olan ve olacak bazı pis ve insan onuruna yakışmayacak şeyler yapılırken adını çokça duyduğumuz ve içimize böyle işlediği için yansıtıyoruz belki. insandan umudumuzu kesmek istemediğimiz ve ona yakıştıramadığımız için de olabilir, bilemiyorum, bunun için daha derin analizler yapabilecek uzmanlara ihtiyacımız var belki de.
ASLIN DA KENDiNDEN nefret etmektir.
allah her insana kendi nurundan üflemiştir ve her insana baktığın da allah'ın güzelikleri açık şekilde ortaya çıkar.
insanları seven herkes allah'ı sever farkın da olur ya da olmaz.
fakat insanları sevmeyen insan kendini sevebilir mi?
bir kaç yobaz insan allah'ı kullanarak kötü işler yapıyor diye seni yaratandan nefret etmek ne kadar mantıklıdır?
saçmadır; zira olmayan bir şeyden nefret edilmez. malesef bilinenin aksine insanları(bilinen) allah değil, allahı insanlar yaratmıştır. onun için karar verip uygulamaktan çekinmezler.
inanmanın ya da inanmamanın söz konusu olmadığı bir başlık. eğer herhangi bir şey hayatınıza direkt ya da dolaylı olarak etki ediyorsa onun hakkında elbette konuşabilir, tartışabilirsiniz. ama burada önceliği olan asıl şey teolojik değil, tamamen insanla ilgili bir merak konusudur. "neden yaparız sorusuna makul cevaplar aramaktır.
