er/hatun kişinin karşısında artık üstünden salaklık akan birisi varsa,kendi içinden yada sonunda patlayıp dışından da çığıracağı tanrıya yakarış cümlesi.
hayat senaryosunda başrol oynadığı ilk andan itibaren gözlerinin önündeki sahnede canlandırmayan insandır.son anda takılmıştır oda öyle bir acıdırki ilerleyemez ve bu sözü sarfeder halbuki vereceği bir hesab ve göreceği güzel günleri senaryoya dahil etmemiştir.etse bu cümleyi kuramazdı.
kader inancını benimseyerek, yaşadığı yaşantının en ufak ayrıntısına kadar bir yaratıcı tarafından düşünülerek tasarlandığını düşünen insanların, hayatın zorluğu konusunda yine yaratıcının acılarını kendi isteğiyle bitirmesiyle acıların son bulduğu bir kurtuluşa gitmeyi amaçlayarak söyledikleri söz.