allah beni affetsin

entry3 galeri0
    1.
  1. büyük bir itirafın başlangıç cümlesidir.

    evet arkadaşlar bir yıl kadar önceydi. öyle ortada bir olay falan yok, canım sıkkındı çatacak yer arıyordum. bir yaz akşamıydı. sahilde yürürken karşımdan gelen iki kişiyi gözüme kestirdim. sıkıntımı bunlardan çıkartacaktım.. elemanlar yaklaştığında belimdeki bıçağı çıkarıp rastgele saplamaya başladım. defalarca bıçakladıktan sonra ikisinin de öldüğünden emin olduktan sonra kaçmak için yoldan geçen bir arabayı durdurup içindeki iki kişiyi daha öldürdüm. bir süre yol aldıktan sonra karnım acıktı bir büfenin önünde durup yiyecek birşeyler almak istedim. fakat cüzdanımı düşürmüşüm. olan oldu deyip daldım büfeye, büfeciyi de bıçakladım. hem yiyecek birşeyler, hem de kasadaki bütün parayı aldım.

    arabaya tekrar bindim ve kullanırken neler yaptığımı düşündüm. içim rahatlamamıştı. madem böyle bir katliama giriştim, sevmediğim bir kaç kişiyi daha ortadan kaldırmak bana çok mantıklı geldi.
    benzinliğe girdim, büfeden çaldığım parayla hem arabaya hem de beş litrelik bir pet şişeye benzin aldım. hedefim olan tipler bir kahvede takılıyordu. önce içeri girip orada olup olmadıklarına baktım. şansıma hepsi oradaydı. koşarak benzin dolu şişeyi aldım ve kahveye girdim. kimse ne olduğunu anlamadan benzini üstlerine boca edip çakmağı çaktım. içeride en az 10-12 kişi vardı. hepsi yandı sanırım.

    artık deşifre olan arabayı değiştirmem gerekiyordu, hemen bir tane daha durdurup içindeki elemanı da üç dört bıçak darbesiyle etkisiz hale getirdim. sanırım o da ölmüştür.

    nereye gittiğimi bilmiyordum ama beynim kaç kişi öldürdüğümü hesaplamaya başlamıştı.

    başlangıç iki, araba için toplamda üç, büfeci öldüyse bir oradan, kahvede en az beş gitmiştir. on on iki kişiyi öldürmüşüm.

    bu sayı beni kendime getirdi. aniden frene bastım ama yaptıklarımın muhasebesini yaparken kalabalık bir caddenin ortasında olduğumu farketmemişim. arkamdaki araba çarptı bana. olan oldu deyip inip onu da bıçakladım ama öldürecek kadar değil.

    sonra caddenin ortasında durup etrafımda toplanan insanlara ve üzerime doğru koşan polislere "ben bir hata ettim, suç işledim allah beni affetsin" dedim. bir anda hepsi alkışlamaya başladı, polisler gelip elimi sıktı, tebrik etti.

    meğer ülkemde adalet böyle işliyormuş. ne yaparsan yap, bağıra bağıra "allah beni affetsin" dedin mi sütten çıkmış ak kaşık oluyormuşsun.

    edit: arabayı özelleştirdim. nasıl olsa benim değildi.
    3 ...
  2. 2.
  3. 3.
  4. hazır affedilirken bir kaç kişiyi daha götürseydin dediğim gerçek.
    yok muydu başka gıcık?
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük