şimdi ne anlatmak istediğimi özetleyeceğim. çoğu insan günlük hayatta allah'ı hatırlamaz, aklına gelmez ama en basit şekilde anlatmak gerekirse köpekten korkuyor diyelim etrafını köpekler sardı allah'ım yardım et ya da allah'ım sana geliyorum diye yardıra yardıra kaçar.
şimdi ipne herif! allah acil servis mi? gülerken allaha şükrettin mi ki ağlarken yanında olsun istiyorsun? arada bir allahı hatırla şükret ki zora düştüğünde işin düştüğünde el açıp dua etme hakkın olsun.
ama naparız? allahı hatırlamayız ne zaman zora düşsek sıkışsak allah'ım bana yardım et. sana el açtım senden başkasına açmam. yok öyle bir dünya amk. allah belki sana yardım eder ama riyakarlığın gereği yok!
ya mutluluğunda da el aç görevlerini yerine getir zora düştüğünde yardım isteme hakkın olsun ya da hiç bir zaman ne mutlu anında el aç ne de zora düştüğünde. hem kendinize hem allaha karşı dürüst olun biraz.
ibadetlerin, duaların, zikrullahların temel mantığıdır. allah'ı acil servis olarak görmediğini kanıtlamak için gün içerisinde onlarca defa ona hamd eder insanlar. sonra bunun adına da yobazlık derler. desinleeer.
