en asil duygunun insanıdır. allah gibi diğer bütün tanrıları araştırmış, gerek mitolojik efsanelerden ibaret olan tanrıları, gerekse diğer semavi dinlerin tanrılarının göndermiş olduğu varsayılan peygamberlerin hayal dünyasından fırlamış kitapları araştırmış, bunun sonucunda ileri sürülen bütün tanrıların aslında zamanında yaşamış bazı insanların hayal ürünü olduğunu idrak etmiş, velhasıl son gönderilen peygamber olduğu iddaa edilen muhammed isimli peygamberin iddia ettiği allah isimli tanrının kendi içinde en çok çelişkiye düşen tanrı olduğunu görmüş, bu tanrının sözüm ona kendisine inanmayan ve ibadet etmeyen kullarını saçma sapan cezalalarla ödüllendirileceği düşüncesini görünce dehşete kapılmış, akabinde kendi içdünyasına çekilerek böyle bir tanrı nasıl olabilir ve insanlar böyle saçma sapan bir tanrıya nasıl inanabilir diye iç geçirmiş ama yine de bu durumu insanların inanılmaz derecedeki aptallığına bağlayarak durumu anlamaya çalışmış bir insanın tutumudur.
diğer tarafta özgürlüğün tadını çıkaracak olan insandır. teslim olmayı reddettiği allah'ın mülkünde, onun verdiği canla "ben özgürüm." triplerine girerek arz-ı endam etmesi, bir anda özgür olmanın mantığına ters biçimde son bulabilir. geceye sözün geçmiyor, gündüze sözün geçmiyor, hatta kalbin bile senin sesini duymuyor ama sen özgürsün.
