tam anlamıyla iman etmemiş olmanın vermiş olduğu saçmalık.
eğer ona inanıyorsan bütün sıfatlarına inanman gerek.
allah mümin dir. (güven veren)
ondan başka ne bir dost ne de bir yardımcı vardır.
biraz anlatım bozukluğu içerse de, felsefi anlamda tutarsızlığı ortaya koyan tespit.
şöyle ki; kişinin neye inandığı ya da hayata neresinden baktığı, geçmiş yaşantılar bilgi-birikim kültür ve az da olsa bireysel tercihlerle ilgilidir.bu sebeple eleştirilmesi sınırlı bir çerçevede kalmalıdır.
ve/fakat kişinin kendi hayatı için belirlediği yol, inandığı felsefe/ideoloji/din konularındaki yaklaşımları ve donanımı sözkonusu olduğunda eleştiri dozu iyiden iyiye artar.dozu arttıran en önemli nokta ise tutarlılık meselesidir.eğer inanma/uygulama biçiminde tutarsızlık varsa eleştiri tavan yapar.
konu olan tanrı inancıysa, inanan kişinin tanrıya güvenmeme gibi bir lüksü olamaz.eğer güvensizlik varsa ortada o zaman kişinin fikir sisteminde çok büyük bir tutarsızlık ortaya çıkar.
bu ve benzeri bir durumu yaşayan kişinin kişinin inançlarında/düşüncelerinde/bakışaçısında samimiyetsizlik ve donanım eksikliği vardır.
inanmak ayrı şeydir güvenmek ayrı şöyle ki;
kişi inanır iman eder sonra hayatında birşeyler olur allahın ona istediği hiçbirşeyi vermediğini veya vermiyeceğini düşünür ve artık birşeyler istemekten vazgeçer.
(bkz: şahsi görüşümdür)
kişi, allah'a inanır; ancak geleceğinin korunması ve sakınılması konusunda "çok paraya" allah'tan daha fazla güvenmektedir.(çevremizde, memleketimizde çok gördüğümüz gibi)
"bir şeyler yapıyor ama bilmiyorum iyi mi kötü mü"
lan manyak mısın, eğer evrendeki sonsuz gücün allah olduğuna inanıyorsan güvenmeme gibi bir saçmalıkta da ne?
