allah a inanmayıp, her şeyin tesadüfen olduğunan inanan zeki(!) insandır.
her şeyi yaratan allah ın işaretleri gün yüzü gibi ortada iken, o ona inanmaz, ama bir tesadüfler yığınına inanır. peki allah yokta bu evren nasıl oluşmuş, bu yıldızlar, bu gezegenler? peki sen nasıl oluştun? hiç düşünmez misin? vücudundaki sistem nasıl bir tesadüf eseri olabilir. bir yaratıcıya inanmayan sen nasıl olurda bu kadar mükemmel bir sistemin tesadüfen olduğuna ve tesadüflerle idare edildiğine inanırsın? bu nasıl mantıktır?
bu zeki(!) insana olum kalemin kendiliğinden yürü gitti desen buna inanmaz ama dünyanın 365 günde güneş etrafında dönmesinin tesadüf olduğuna inanır. sadece ayaklarındaki ter bezlerinin uzunluğunun 400.000 km olmasını tesadüfe bağlar. dünyanın 5 cm kenara kayması sonucu nolacağını hesap edemez. dünyanın havada top gibi asılı kalması da doğa ananın eseridir. toprağın baharla birlikte uyanması da sadece tesadüftür. bir spermden meydana gelmesi de olsa olsa bir tesadüf olabilir.
işte bu insan aklını kullanmayan insandır. halbuki evrendeki bu dengenin ancak bir allah tarafından olduğunu bilir biraz düşünse. ama o şeytana uyar ve tesadüflere inanır. hatta o emrine amade olduğu şeytan bile allah a inanırken.
insana dönüştüğünü sanan maymun beyinliyle benzer zihniyete sahip, Allah doğru yola iletsin, Rabbim akıl fikir versin -en azından maymun olmadığını anlayabilecek kadar-, Allah bildiği gibi yapsın... vb. gibi dualar edilesi insandır.
