herkesin kendisine göre bir inancı vardır ya işte, o da dünyanın yaradılışının ardında bir yaratıcı olmadığına inanır, işte o kadar. herkes aynı şeyi düşnmek zorunda değil, ama herkes birbirine saygı gösterip birbirinin yaşama biçimini kabul etmek zorunda. yobazlık da zaten, dinini tamamıyla yaşayan değil, başkalarının inanç ve yaşam şeklline baskı uygulayan insanların yaptığıdır. yoksa din de dinsizlik de inançtır birer çeşit. kimsenin laf etmeye hakkı da yok, laf edince bir yerlerinin göğe ereceği de yok.
yaptığı iyilikleri kendisini yaratan Allah'ın rızasını kazanmak için yapmayan kişidir. Ayrıca Allah'ın merhametinden habersizdir. O'na insani bir sıfat olan kızgınlığı yakıştırabilecek kadar da hadsizdir bazıları.
"ben ateistim "diyen kişinin en doğal hakkıdır bunu söyleyebilmesi. fakat hiç rasyonel değildir. allah inancı olan bir insan inancı gereği yılda bir ay oruç tutar. tıp adamlarınında tavsiye ettiği gibi onbir ay boyunca çalışan bir mideyi bir ay dinlendirmek sağlık açısından çok faydalıdır yani rasyoneldir. her hangi bir kayıp söz konusu değildir. inançlı insan günde beş kez ellerini yüzünü yıkar. vücuda değen su vücuttaki statik elektriği alır stres yoğunluğunu aşağıya çeker. ayrıca temizlik iyi bir şeydir. sonra eğilir, bükülür, yere yatar, ayağa kalkar, tekrar yere yatar ve günde beş kez mükemmel bir egzersiz yapmış olur. burada da bir kayıp söz konusu değildir. aksine sağlık için bir çok kazanç söz konusudur. yani rasyoneldir.allah yoksa bile kaybedeceği hiç bir şey yoktur. herkes ölür gider ve film biter. iş bu yazıdan çıkan sonuç: allah inancı olan insanlar akıllı ve rasyonel insanlardır. kaybedecekleri hiç bir şey yoktur. tüm bunlar ateist kardeşlerimizin aklına şu soruyu getirmelidir: ya allah varsa? gideceğimiz yerde bizi bekliyorsa? işte o zaman sıçtın ateist kardeş! kaybedeceğin çok şey var demektir...
