bunun bir de inanmayıp dua edin diye emir buyuran modeli vardır. bizim yurtta vardı bir tane. biyoloji okuyordu. evrim sınavına girecekmiş. diyaloglar şu şekilde idi:
biyolog:kızlar yaa çok fenayım oda ahalisi:noldu yahu
-sınava gitcem çok heyecanlıyım of! dua edin de geçiyim ya
+kızım hem inanmıyosun hem de dua ettiriyosun haha
-siz inanıyosunuz ya belki ordan diye şeyetmiştim ben
+bakarız ederiz belki dua dimi kızlar?
(evet, imana gelirse neden olmasın, etmem ben!)
-ay sağolun yaa aslında ben de inanmıyor değilim bir güç var *
+ne sınavı bu peyyki?
-evrim..
+neeey hayatta etmeyiz. şaka mısın kızım sen. evrim sınavına dua mı etcez hahaha? gelin kızlar çs ye gidelim gitmeden de bir nescafe yapalım...
allaha inanmıyorum deyip herşeyi mantığa bağlama çabası içinde olup, ancak çok istediği bir şeyin gerçekleşeceğinden emin olmadığı zaman inşallah diyerek allah'a sığınan insan modeli.
iki tane felsefe kitabı okuduktan sonra, birazda farklı görünmek için ''allah yok abi'' tribinde olan insanların yaptığı salaklıktır. allah yok der ve olmasını istediği bir olay içinde, inşallah der bu, dengesizler.
