gayet normal bir durumdur. o din ile Allah ile ilgili değildir. tamammiyle dil ve kültür ile ilgilidir. ailesi, akaranları, çevresindeki insanlar umdukları bir durumun gerçekleşmesini isterken "inşallah" derken, o "inşallah"a ne deseydi. anlayamıyor musunuz, yoksa anlamak istemiyor musunuz? bu o adamın çaresizliğinden değil, ona Allah'ın söylettiği bir sözcük de değil. yalnızca çevresinden duyup kullandığı bir kelime.
bunun bir de inanmayıp dua edin diye emir buyuran modeli vardır. bizim yurtta vardı bir tane. biyoloji okuyordu. evrim sınavına girecekmiş. diyaloglar şu şekilde idi:
biyolog:kızlar yaa çok fenayım oda ahalisi:noldu yahu
-sınava gitcem çok heyecanlıyım of! dua edin de geçiyim ya
+kızım hem inanmıyosun hem de dua ettiriyosun haha
-siz inanıyosunuz ya belki ordan diye şeyetmiştim ben
+bakarız ederiz belki dua dimi kızlar?
(evet, imana gelirse neden olmasın, etmem ben!)
-ay sağolun yaa aslında ben de inanmıyor değilim bir güç var *
+ne sınavı bu peyyki?
-evrim..
+neeey hayatta etmeyiz. şaka mısın kızım sen. evrim sınavına dua mı etcez hahaha? gelin kızlar çs ye gidelim gitmeden de bir nescafe yapalım...
çevrenizde her mutlu haber aldığınızda hayırlısı olsun demenizi bekleyen , aaa ne kadar tatlı bir çocuğun var deyince maşallah de diyen, size çok istediği bir hayalinden bahseden kişinin inşallah desene diyen kişilerden oluştuğunu düşününce kaçınılması zor olan durumdur. alışkanlık diyelim geçelim inşallah derken kim derin derin anlamını düşünüyor ki tıpkı bir dindarın beş vakit namaz kılmaması gibi
çoğunluğu müslüman olan bir ülkede büyümüş ve doğal olarak sonradan ateist olan biri için alışkanlıktan dile gelen cümledir. bu yönden hoşgörülü davranılması gereken insandır.
komplekssiz, rahat insandır. tanrıya inanmıyor diye inananların tanrı kavramından aldığı psikolojik desteği almayacak değildir. hatta inşallah yerine umarım demek için kasıp komik duruma düşmek bir yana, çaresiz kaldığında olmadığını bildiği tanrıya olmayacağını bildiği dualar edip amin diyerek rahatlamışlığı bile vardır. mentalite anlaşılamayana saçma demek değilse dengesizlik de değildir yaptığı. bu kişinin diğer bir türü de tanrıya inanmadığını belli edip dikkat çekmek istemeyendir. bazen bütünleşirler.
