nerede ve nasıl olursanız olun birinin yardımınıza koşacağını düşünün. ve o kişi affedici olsun. çocukken aileniz sizi nasıl koruyosa, bütün yaramazlıklarınıza rağmen sizi hala seviyosa. işte allah bir ömür bizi koruyan, affeden ve gerekirse kulağımızı çeken bir baba ya da anne gibidir. bu sebeple allah'a inanmak kişiye huzur veririr. yoga, pozitif düşünme gibi şeylere inanıp allah'a inanmamak andavallıktır. bu huzur kişiye güven de verir. her kapıyı açar.
Hissetmeyi çok istesem de hissedemediğim bir huzurdur. Zaten insanların çoğu belirsizlikten korkmaları ve bu huzura sahip olmak istemeleri sebebiyle inanmıyor mu dinlere?
"Din toplumların afyonudur" demiştir Karl Marx. Bu söz hissettiğiniz huzuru açıklıyordur sanırım.
yer yüzünde hiçbir şeyden alamayacağınız huzur'dur. herkese nasip olmaz. bazılarının, "ben alamıyorum, yok öyle bir huzur" deyişi ne kadar komikse, bu olgu da o kadar gerçektir.
Her insanın hayatta bir kez tattığı gerçektir. Her insan yaşar, hayatlarında ise en az bir kez düşünmüştür: "Bunlar nasıl oldu?" Oldu, bu kesin. Ama nasıl? Kim? Ne zaman? insan bu soruları sorar kendine mutlaka. Bazıları bunun sırrını çözemez, hayatını içinde gizli saklı bir denklemle sürdürür. Ölünce çözecektir bu denklemi... Bazıları ise bunun sırrını çoktan çözmüş, kendini bu alanda uzman yapmıştır. Bu insanlar da hayatlarının her saniyesinde hisseder bu huzuru. Belki namaz kılmaz, oruç tutmaz, fazla içer ama içinde bir yerde yaptıklarını affedecek birinin olduğunu bilmesi, kötülüklerden onu koruyacak birisinin olduğunu bilmesi, işte bu bilgi onu belki uzaklaştırır kötülüklerden. Belki o da yaşar bu huzuru.
ne olursa olsun sığıncağın bi güç vardır bilirsin o hep yanındadır.
Dua edersin istediğin şey imkansız gibi dursada ona dua edince içinden bi ses olucak der sonuçta ölüyü dirilten çamurdan insan yaratan tohuma can verip topraktan çıkartan da odur.
Bu dünya kargaşasını görürsün ve Allahı hatırlarsın içine huzur dolar sonuçta ona dönüş dersin.
Bi yakının bile ölse Allah verdi Allah aldı dersin.
Aşırıya kaçanları görünce bunlar burda kalmaz hesabı sorulur dersin
Yalnız olmadığını, en zor zamanlarının ardından bir çıkış kapısının geleceğini seni senden daha iyi tanıyan bir varlığın olmasını bilmek ve tevekkül denizinde özgürleşmek sonsuz huzur verir.
allah diye bişey yoktur, bu aldığın huzur da sadece insanın temel ihtiyaçlarından birinin de bişeylere inanmak olmasıdır. yoksa allaha değil eşeğin semerine de inansan bu huzuru bulursun emin ol.
