dusunebilmek bile allaha inanma sebebidir. gordugun gozlerin ve gozlerinin gordugu hersey allaha inanma sebebidir. oksijen alip karbondiyoksit vermek, oksijen demisken; suyun bilesenleri ve su... allaha inanmak icin sebep cok ama bu sebepleri goremeyenler cok tabii. pisman olmadan anlamalari umidiyle...
Gözüm bir başkasına bakıyorsa ne yapayım ben?
Kendinden şikayetlenen;Çünkü (bkz: Onun)ısığı sensin.
Peygamber buyurmuştur ya: Canlardan bişilenler uyuşurlar.Bilişmeyenler hoşlanmayanlar aykırılığa düşerler.Onun gibi. Sen senliğindesin kendinden varlığından kurtulmamışsın ki aydınlığın yüz bin kat artsın.
allah a inanmak için illa bir neden mi gerekli? mantıklı olan bir insan bu dünya nın, bu evren nin nasıl yoktan varolduğunu bir araştırırsa yada kendi düşünürse bunların kendi kendine olamayacağı anlar.
muhteliftir. ama en önemlisi zaten allah sen inandığın için vardır. allaha inanmayan birine allahtan bahsetmek oldukça saçmadır, zira allah her sıfattan münezzehtir. görmediğim, duymadığım, erkek mi kadın mı belli olmayan birine inanmam vs. gibi laflar sıklıkla telaffuz edilmektedir. ayrıca inanmak gerçekten inançlı olunduğu için yapılan bir eylem ise sebebe gereksinim yoktur.
öncelikle inanç, insanın içinde, ruhunda ve kalbinde olan bir şeydir. 'bunu hissettim ve inandım' diyebilmek çok önemlidir. ancak bunu hissetmesine rağmen, içinde hala ukte kalanlar ( benim gibi ) bilimsel yollarlada Allah'ın varlığını arastırabilirler. şöyleki; bu evrende hiçbir şey yoktan varolmaz. yani bir hiçlik söz konusu iken bi'şeylerin oluşması ancak doğa üstü bi'şey ile acıklanabilir. bu lafa karsılık ' peki allah nası olustu ' lafını çok duydum. zaten bir insan 'tamam doğa üstü bir varlık var.' diyorsa onun yaratılmadığınıda kabul eder çünkü siz zaten doğaüstü varlığı kabul etmişsinizdir. onun yaratıldığına dair düşünce söz konusu bile olamaz. çünkü o zaten uludur. ayrıca bütün evrene baktığımızda inanılmaz bir düzen görürüz. bunların rasgele oluşması imkansızdır. yani kısaca bir yaratıcı olduğu kesindir. işte benim allah'a inanma sebeplerimde bunlardır.*
bunca düzenin kendi başına işleyemeceği gerçeği sebeplerden birisi olabilir. hatta ta kendisi de olabilir.
hele ki biz insanoğlunun yaşadığı şu dünya hala ayakta kalmayı başarabilmişse bunu başarabilmesinin elbet bir sebebi vardır. amiyane bir tabirle söylemek gerekirse dünya'nın içine sıçtık, dengeyi bozduk, iklimi bozduk hala dünya bize yüz çevirmedi. ama belli bir süreliğine tabi, gün gelecek yüz çevirecek. işte yüz çevireceği o günede kıyamet günü deniyor. dengeler sürekli ve geri döndürülemeyecek bir şekilde bozuluyor. elbet yüz çevirecek.
kişinin kendi düşüncesini genelleme olarak yapması yanlıştır. kimine göt korkusu gelen durum sevgi farkı olabilir belki. başka bir görüşe inanan kişi bing bang ten yada darwin den tırstıgı içinmi inandı cevap hayır. o halde inanan kişide korkudan degil mantıklı ve sevgiden inanabilir.
