ray bradbury'ye ait kısa hikaye. distopik havası vardır. hava şartlarının insan psikolojisini nasıl etkilediği ve toplumun geri kalanından farklı olmanın getirdiği yüklerle alakalı. dört sayfa omasına rağmen dolu doludur.
--spoiler--
olay venüs'te gerçekleşir. dünyadan venüs'e yerleşmeye gelen insanlar orada kendilerine yeni bir uygarlık kurmuşlardır. venüs'te her gün yağmurludur ve fırtınalıdır. 7 yıl boyunca aralıksız yağmur yağar ve her 7 senede bir gün sadece iki saatliğine güneş açar. bu yüzden ormanlar çok büyüktür ve gridir. insanlar yer altında yaşar. margot isimli 9 yaşındaki kız okulda sınıf arkadaşlarıyla beraber güneşin açacağı zamanı bekler. diğer çocuklar margot'ya karşı çok acımasızdırlar çünkü margot onlardan çok farklıdır. kendisi venüs'e 4 yaşındayken getirildiği için dünyayı ve güneşi iyi anımsamaktadır. diğer çocuklar hayatları boyunca venüs'te yaşadığından margot'yu kıskanmaktadır. hatta william isimli bir çocuk margot'yu yalancı olmakla itham etmekte. güneşin açmasından önce william'ın önderliğinde çcouklar margot'yu dolaba kitlerler. güneş çıkınca hepsi dışarı koşar, eğlenir. 2 saat sonunda yine yağmur başlayınca ağlayarak içeri girerler ve işte o zaman içlerinden biri margot'yu hatırlar. suçlu hissederek margot'yu dolaptan çıkarırlar.
--spoiler--
