mutluluğu beklemeden onu gidip almaktır. yerinde oturup mutluluğu getireceğini sandığımız işlerle uğraşmak yerine -iş,sevgili,aile- bodoslama mutluluğa giden yolu bulmaktır. neden mi? gerçekten de yalnız doğup yalnız ölüyoruz. çevremizdeki insanlar öyle ya da böyle bize zarar veriyor. çabalayıpta hayallerine ulaşan, ulaşıpta mutlu olan görülmüş mü? işte bu yüzden kendini paralamaya gerek yok aslında. yarın mutlu olmayı değil, toplumun önüne koyduğu zorunlulukları yerine getirdikten sonra akşam evindeyken mutlu olmayı aramalı insan. canım istedi gidip kendime bir bira açıcam ben.*
