bundan ne utanıyorum ne gocunuyorum beni bu dünyanın yüzeyselliğinden uzaklaştırıp küçük iskender terk bir adam yapıyor dolayısıyla 2 gün arayla kırmızı tuborglarımı deviririm...
"ben keyiften içiyorum zaten." "azıcık dertliyim ne var, geçecek yakında nasılsa." vs. vs. :bahanesi çoktur.
ayrıca ailenin, arkadaşın da "bu ara biraz fazla kaçırdı"dan, "o artık bir bağımlı"ya geçişi anlaması gerçekten zordur.
genelde psikolojik rahatsızlıkların bir neticesidir bu bağımlılık, her bağımlılıkta olduğu gibi. hangi alkoliği incelerseniz inceleyin, altından muhakkak psikolojik bir rahatsızlık çıkacaktır, alkol almayı alkolizm derecesine vardırmış birinin psikolojisinde çok daha derin hasarlar vardır ve kişi bilinçli olarak yapmasa da bunların üstünü örtmek için alkole yönelmiştir. eroin metamfetamin gibi ağır uyuşturucuların bağımlılığından sonra en tehlikeli bağımlılıklardan biridir ancak toplum tarafından alkol bağımlılığı hafife alınır, alkol bağımlılarına "aman içmeyiver ne var", "az iç biraz" gibi şeyler söylenir, sanki kişi bu cümleyi duyunca "aa ne kadar doğru dedin, içmeyeyim evet" diyip anında alkol almayı bırakacakmış gibi..
alkol bağımlılığının toplum tarafından normalleştirilmesinde alkolün yasal olmasının payı büyük.. alkol bağımlısı olduğu öğrenilen bir kişi ile esrarkeş olduğu öğrenilen bir kişiye verilen tepkiler hiçbir zaman aynı düzeyde değildir toplumda. sırf esrarın yasal olmamasından ötürü alkolden daha tehlikeli bir şey olduğu kanısı yaygındır toplumda, o nedenle esrarkeşlik çok daha tehlikeli bir şey olarak algılanır. illüzyondan başka bir şey değil tabi bu aslında, sen neye inandırılmak isteniyorsan ona inanmaktasın, hepsi bu.
bir alkolik kendini açık etmedikçe kolay kolay toplum tarafından kolay kolay fark edilmez. yasal olan bir şey içiyordur sonuçta ve sosyal ortamlarda da bağımlısı olduğu şeyi rahatlıkla tüketebilir tıpkı diğer sosyal içiciler gibi, bunu kimse yadırgamaz. bir alkolik alkole istediği zaman rahatlıkla ulaşabilir, uyuşturucu bağımlılarının paraları olsa bile uyuşturucuya(torbacıya) ulaşamamaları gibi sıkıntıları yoktur, yani alkole karşı irade göstermeleri dışında bu dürtülerini engelleyebilecek herhangi bir faktör ne yazık ki yoktur.
kısaca diyebilirim ki; alkol bağımlılığının diğer uyuşturucu bağımlılıklarından hiçbir farkı yoktur. alkolün yasal olarak satılması onun esrardan, extacy'den, kokainden, eroinden daha masum bir şey olduğu anlamına gelmez. para babaları uyuşturucu türleri içinde yalnızca alkolün yasal olmasına izin vermiştir ve dünya bu şekilde dönüyor. her bağımlılık gibi alkol bağımlılığı da insanın hayatını siker atar, mahveder. alkolizme kaydığınızı düşünüyorsanız ve bu hastalığı kendi iradenizle yenemiyorsanız psikolojik yardım almakta bir sakınca görmeyin, hayatınızı sikmenin neresinden dönerseniz kardır, emin olun!
alkolizm kişilik sorunu olan ya da zayıf kişilikli bünyelerde gelişir. ben 20 senedir gece aleminin içindeyim içmediğim gün sayısı yok gibidir. fakat iki ay evden çıkmasam aramam. sadece dışarda içerim. 2. entryi çok yerinde buldum. eğer sabah ve akşam dediğimiz aralıklarda da içmeye başladıysanız, alkolizmin eşiğindesiniz demektir.
Polisin sorduğu alkol var mı? Sorusuna 'hepsini tükettik' diye cevap veren adama gelen ikinci soru bağımlısı mısınız peki hiç kullanmam diyebilmektir alkole bağımlılık.
sabah kalktığında su yerine bir bardak rakı ile başlayıp gün boyu rakıya devam etme olarak örnekleri görülmekle birlikte bu durumda sadece içkinin ismi değişir. yani öyle günde 3 bira içen adam alkolik filan değildir. alkolü seven biridir olsa olsa.
insanın hayatını kontrol altına alır bir zaman sonra, o size değil siz ona bağımlısınızdır. her şeyi ona göre kararlaştırırsınız. günlük programlarınız, sosyal hayatınız, gidiceğiniz yerler, görüşeceğiniz arkadaşlar. hatta içeceğiniz ilaçlara bile karışır. başınız ağrısa ilaç içmeye bile yeltenmezsiniz. çünkü alkolü tercih edersiniz. her gün "bu gün içmiycem " dersiniz. ama akşam olunca market kapanmadan yetişmek için elinizden geleni yaparsınız. her gün içmemek için sadece günlük miktarda alkol alırsınız, ya da daha fazla içmemek için bir kota koyarsınız kendinize ve sadece o kadar içki alırsınız eve. elinizin altında bulundurmamaya çalışırsınız. alkol almadan hayattan zevk almazsınız, müzik dinlemek bile sıkıcı gelir size. alkollüyken yapılan seyler gün içinde yapılınca kasvete sürükler sizi. sabah kalkarsınız, canınız sıkılır boğulursunuz. hayır ben iredeliyim ve bu gün içmiycem dersiniz. ama iki saat sonra kendinizi yeniden içerken bulursunuz. hem bırakmak istersiniz, kurtulmak istersiniz, hem de elinizden gelmez. sizin kontrolunuzde değildir çünkü artık. zordur bu işler zordur. yardım almadan olmaz kısacası. sonunda gider bir doktor kapısı çalarsınız. tedaviler görürsünüz. ama sinsidir bu bağımlılık, bıraktıp sanıp aldanmayın. gün gelir sizi zayıf anınızda yine yakalar, yine başa sararsınız. bu sefer her şey daha kötüdür.
alkol bulunamadığı zaman yoksunluk sendromu oluşturan ve vücudun psikoloijik ve biyolojik işlevlerini yerine getirememesi halidir. Geçici keyif vermenin sonrasında tam bir yıkım durumu yaşanır. insan yaşadığı sorunlarından ve sıkıntıların kaçmak için alkolü bir kalkan olarak kullanır, bu sayede rahatlar ve üstesinden gelemediği problemleri geçici unutmayı yeğler. Dolayısıyla alkol kullanımı ve bağımlılığı düşük iradeli insanların bir sorunudur da denebilir. Yaşadığı sorunlarla başa çıkacak kapasiyeteye sahip olamayan birey başetme ve üstesinden gelme yerine geçici unutmayı seçer. bir de alkolün tesiriyle gerçekleştiremediği egosunda baskılanan tüm iğrençliği sergilemek için mükemmel bir fırsat bulmuştur. Bunu da sınırsız kullanarak bilinçaltında yatan tüm sapkın duygu düşünce ve davranışlarını içkiye mal eder.
finalinde mutlaka ve mutlaka rezil eden bağımlılık. için ama keyiften için. her sıkıntıda alkol ver hacı deyip birahane ya da bir barda soluğu almayın! şunu bilin ki; hiçbir sorun ya da sıkıntı aldığınız alkol ile sizden uzaklaşmayacaktır, bunu aklınızdan çıkarmadığınız müddetçe sorun değildir.
güzelliğini bozduğunu düşünse dahi içmeye devam ediyorsa insan, bir gün ayrı kaldığında özlüyorsa ve şişeye insanmış gibi davranıp saygı falan duyuyorsa mesela, gönülden alkol bağımlılığı bile denebilir buna.
alkolün verdiği mutluluk, bir yerde çok güzel. düşünmüyosun ya umrunda değil daha ne ister insan ? fakat ileriki zamanlar alkol almadan uyuyamamaya başlıyorsun, işen çıkıp bi bira içmek için saat sayarken, gece körkütük yatağında buluyorsun kendini... sonrasında zevk alamaz hale geliyorsun alkol almadan geçirdiğin anlardan. kendi içinde yarattığın dünyada yaşıyorsun adeta... sinemaya gitmek yerine bara gidip bir nebze asosyalleştiriyorsun kendini. yorgun olduğun günler, iki bira alıp eve gideyim, yada evde şarap vardı bi kadeh içer uyurum demeye başlıyorsun. ertesi gün ne işe ne hayata veremiyorsun kendini. çivi çiviyi söker hesabı, tekrar alkol almak istiyorsun. günler böyle geçerken, birde bakmışsın ki, utanmasan şişelere sarılıp uyuyacak duruma gelmişsin. buna alkol bağımlılığı adı kulağına hoş gelmemeye başlıyor. mutlusun çünkü onunla, sigara gibi.
güzel bi bağımlılık haddini aşmadığı sürece. biraz pişman edici evet, ama çok değildir sanırım.
eğer insan içmeden konuşmamaya, gülmemeye, birşey yapmak istememeye başladıysa ve kendisini sosyal bir varlık olarak hissetmenin tek yolunu alkol almakta buluyorsa alkolik olmaya emin adımlarla ilerliyor demektir.
