Yaşıyanından bir hayır görmedik ama romanlarda yer alan aliler ne kadar kötü gözükürse gözüksün hep insanda 'ah keşke yaşasan da iki lafın belini kırsak' hissi uyandırır. Hep zıpır ve çapkındır; yerinde durmaz, belayı çeker, enseye tokadı yer yine de uslanmaz. Küçük erkek kardeş gibidir romanlardaki aliler. Hem 'ulan ali, ulan ali... Yine ne halt yedin!?' diye bağırılan hem de 'ali'nin kılına zarar gelirse...' diye uğruna tehditler savrulandır.
Sonuç: edebiyattaki alileri sevin ama reel dünyada sizin bileceğiniz iş.
çocukluğumdan beynime kazınmış bir kavramdır "ali"
nerede kıvırcık saçlı, esmer, tıknaz, gözleri irice ve zayıf birini görsem, ulan bu herifin ismi de ali değilse ben de ipneyim derim.
2001 yapımı, başrolde will smith'in olduğu Muhammed Ali clay biyografisi. Muhammed Alinin hayatından ziyade kişiliğine, boks dönemi zekasına ve politik tavrına ışık tutan bir film. Counter stil boksun babası olmasından ötürü sevsem de bir sporcu olamadığı için sevmezdim, bu filmde de kişiliğini ve girdiği yolları gördükten sonra hata yapmadığıma sevindim.
"(bkz: Ben sporcunun zeki, çevik ve aynı zamanda ahlâklısını severim)"
